In de nieuwste voorstelling 'TrapTown' die Wim Vandekeybus voor Ultima Vez creëerde, word je meegenomen naar een parallel universum, ontdaan van tijd en ruimte. De fascinatie voor het universele karakter van eeuwenoude mythes manifesteerde zich bij Vandekeybus al in 'Blush' (2002) en 'Oedipus/bêt noir' (2011).
Voor TrapTown keert Wim Vandekeybus terug naar de eindeloze en obscure kosmos van de antieke zielen en gebruikt hij dans, film, tekst en muziek om een nieuwe mythologie te scheppen.
De soundtrack werd gecomponeerd door Trixie Whitley en Phoenician Drive. Bij Trixie Whitley wakkerde Wim Vandekeybus ook het dansvuur opnieuw aan. Hij creëerde voor haar het personage Themis, een mythische figuur die ze speelt in een vooraf opgenomen film.
Dans- en filmfragmenten gaan tijdens de voorstelling naadloos in elkaar over. Voor het ontwerp van de scenografie werkt Vandekeybus samen met het architectenduo Gijs Van Vaerenbergh. Op het podium staan hoekige constructies, die verwijzen naar het labyrint dat ondertussen geprojecteerd wordt op de achterwand, waar het krioelt van mensen.
Moeizaam samen leven
De verhalende tekst van Pieter De Buysser vormt de leidraad in TrapTown. Twee volkeren, de Odinezen en de Mytriciërs, leven moeilijk samen. De stad wordt bovendien geteisterd door 'sinkholes' waarin mensen plots verdwijnen. De problemen nemen toe als Marduk, de zoon van de heersende Odinese burgemeester van TrapTown, het wil opnemen voor de Mythriciërs, het volk van zijn moeder.
Conflicten van weleer laaien op en onverklaarbare natuurrampen domineren de verstandhoudingen tussen de volkeren. De noodzaak en schijnbare mogelijkheid van emancipatie komen naar boven. Daarbij zijn er tal van verwijzingen naar actuele maatschappelijke en politieke thema's.
De toeschouwer wordt langsheen orakels, catharsis en euforie gevoerd en wordt daarbij uitgedaagd zelf zijn eigen verhaal en waarheid te maken.
TrapTown door Ultima Vez op 27, 28 en 29 november in 30CC Leuven, daarna verder op tournee in Hasselt, Kortrijk, Antwerpen...
Voor TrapTown keert Wim Vandekeybus terug naar de eindeloze en obscure kosmos van de antieke zielen en gebruikt hij dans, film, tekst en muziek om een nieuwe mythologie te scheppen. De soundtrack werd gecomponeerd door Trixie Whitley en Phoenician Drive. Bij Trixie Whitley wakkerde Wim Vandekeybus ook het dansvuur opnieuw aan. Hij creëerde voor haar het personage Themis, een mythische figuur die ze speelt in een vooraf opgenomen film. Dans- en filmfragmenten gaan tijdens de voorstelling naadloos in elkaar over. Voor het ontwerp van de scenografie werkt Vandekeybus samen met het architectenduo Gijs Van Vaerenbergh. Op het podium staan hoekige constructies, die verwijzen naar het labyrint dat ondertussen geprojecteerd wordt op de achterwand, waar het krioelt van mensen. Moeizaam samen levenDe verhalende tekst van Pieter De Buysser vormt de leidraad in TrapTown. Twee volkeren, de Odinezen en de Mytriciërs, leven moeilijk samen. De stad wordt bovendien geteisterd door 'sinkholes' waarin mensen plots verdwijnen. De problemen nemen toe als Marduk, de zoon van de heersende Odinese burgemeester van TrapTown, het wil opnemen voor de Mythriciërs, het volk van zijn moeder.Conflicten van weleer laaien op en onverklaarbare natuurrampen domineren de verstandhoudingen tussen de volkeren. De noodzaak en schijnbare mogelijkheid van emancipatie komen naar boven. Daarbij zijn er tal van verwijzingen naar actuele maatschappelijke en politieke thema's. De toeschouwer wordt langsheen orakels, catharsis en euforie gevoerd en wordt daarbij uitgedaagd zelf zijn eigen verhaal en waarheid te maken. TrapTown door Ultima Vez op 27, 28 en 29 november in 30CC Leuven, daarna verder op tournee in Hasselt, Kortrijk, Antwerpen...
