Vele vioolwerelden

Sylvia Huang stal de harten van het publiek tijdens de Koningin Elisabethwedstrijd voor viool in 2019. Ze stootte door naar de finale en maakte indruk met haar spontane, interactieve en integere vertolkingen. Ze kreeg ook de publieksprijzen van Canvas-Klara en van Musiq'3. Samen met Éliane Reyes nam ze eind vorig jaar de cd Lointain passé op die gewijd is aan twee Belgische componisten uit de 19de en 20ste eeuw. Van de sonate voor viool en piano van Guillaume Lekeu (1870-1894) gingen ze samen het handschrift bestuderen in het Conservatorium van Verviers. In de vertolking van dit dromerige, tedere en verbeeldingsrijke werk hoor je meteen dat er een zuivere en intense muzikale verstandhouding tussen beide muzikanten bestaat. Het is een prachtige hommage aan de componist waarvan in 2020 de 150ste verjaardag werd gevierd. Daarna duikt het duo in werken van Eugène Ysaÿe (1858-1931), die andere grootheid uit de Belgische vioolgeschiedenis. Sylvia Huang focust op een selectie relatief onbekende en soms onuitgegeven vroege composities. De Mazurka de concert opus 1 en de Grande Valse opus 3 verschijnen zelfs voor het eerst op cd. Ook hier werd heel wat energie gestopt in het bronnenonderzoek, maar ook die verloren gewaande parels schitteren dankzij het spontane speelplezier. De gouden decennia van de vioolbouw situeren zich tussen 1700 en 1720 in het atelier van Antonio Stradivari in Cremona. Hij zou ongeveer 1200 instrumenten gemaakt hebben en daar blijven er vandaag zo'n 750 van over. Musici, maar ook verzamelaars, musea, bedrijven en stichtingen hebben deze peperdure instrumenten in hun bezit. De Nederlandse topvioliste Janine Jansen slaagde erin 12 exemplaren voor 2 weken bij elkaar te krijgen om er een album mee op te nemen: een huzarenstukje en vooral een geweldige marketingstunt. Toch blijft dat een relatief korte periode om de persoonlijkheid van de instrumenten te leren kennen. Dat lukt natuurlijk wel voor de Stradivarius Shumsky/Rode uit 1715 die Janine Jansen al enkele jaren in bruikleen heeft. Jansen speelt met veel bravoure en met een groot muzikaal hart en biedt een mix van vioolmuziek van vooraanstaande componisten als Elgar, Rachmaninov of Vieuxtemps, en stukken die door beroemde violisten gearrangeerd werden zoals Fritz Kreislers versie van de Spaanse Dans van de Falla, waarmee de cd opent. We mogen uiteraard de pianist ook niet vergeten: dat is de wereldberoemde operadirigent Antonio Pappano. Hier begeleidt hij de zingende Stradivariussen voortreffelijk. Van een bloeitijd in de pianobouw was rond 1700 nog geen sprake, dus hij houdt het bij het bespelen van één moderne piano. De Franse violist Renaud Capuçon die op een rijke solocarrière kan bogen, komt over enkele weken voor de dag met een toegankelijk vioolalbum dat hij als lockdown-herinnering voorstelt. Capuçon speelde in die periode haast elke dag een stuk dat door zijn zoon Eliott gefilmd en op de sociale media geplaatst werd. Zo werden ook 56 dagen door het duo Renaud Capuçon en pianist Guillaume Bellom ingevuld. Omdat de respons van de Capuçon-fans groot was, besloot de violist om een selectie van 22 stukken uit dat repertoire in mei in Zwitserland op te nemen zodat het dit najaar op cd kan verschijnen. Op 9 december speelt het duo dit programma in ons land, namelijk in de Muziekkapel in Argenteuil. Het gaat veelal om populaire stukken, al dan niet in transcriptie voor viool en piano, zoals Johannes Brahms' vijfde Hongaarse dans, Ständchen van Franz Schubert, Johann Sebastian Bachs Air, Smile van Charlie Chaplin of Méditation van Jules Massenet. Herkenbare en ook beklijvende melodieën die soms melancholie, maar ook kracht en vertroosting kunnen bieden. Met Rêve d'enfant van Eugène Ysaÿe horen we in deze opname ook het stuk waar Sylvia Huang (zie hiernaast) haar cd meesterlijk mee afsluit. Renaud Capuçon speelt op de Guarneri del Gesù-viool 'Panette' uit 1737, geen Stradivarius, maar toch ook weer zo'n instrument met wereldfaam.