Aan de oevers van de heilige Bagmatirivier in Kathmandu vind je een van de grootste hindoetempels van het Subcontinent: de Shivatempel van Pashupatinath.
De hele site werd uitgeroepen tot Werelderfgoed en trekt honderden pelgrims aan. Tijdens de grote hindoefestivals komen pelgrims vanuit heel Nepal en zelfs India naar deze belangrijke tempel.
Crematietempel
Hoewel de eigenlijke tempel niet toegankelijk is voor niet-hindoes is het een van de belangrijkste bezienswaardigheden van Nepal. Reizigers worden vooral aangetrokken door de traditionele crematies die er gebeuren op de rivieroever.
Op verschillende plekken zijn er platformen (ghats) beschikbaar waarop devote hindoes hun doden komen cremeren. Hele families zakken naar de tempel af om de laatste eer te bewijzen aan de overledene. Het lichaam wordt eerst ritueel gewassen in de rivier en dan in doeken gewikkeld op een immense brandstapel gelegd. De oudste zoon steekt traditioneel de brandstapel aan waarna het wachten is tot het hele lichaam verbrand is.
Regelmatig worden door opzichters delen van het lichaam die van de brandstapel vallen er weer bovenop gelegd. Na de crematie wordt alle as in de heilige Bagmati geveegd zodat de overledene uiteindelijk in de heilige Ganges terechtkomt. Iets verderop zitten vrouwen te wassen en wordt er zelfs gedronken van het water van de heilige rivier.
Heilige mannen
Als buitenlander kan je deze gebeurtenis meemaken van de overkant van de ghats, op de trappen langs de rivieroever. Een schokkende confrontatie met de vergankelijkheid. Wie de trappen aan de overzijde van de rivier omhoog klimt, stuit op tal van kleinere tempels, meestal gewijd aan Shiva. Je treft er ook bontgekleurde saddhu's aan. Deze heilige mannen zijn volgelingen van Shiva die vooral opvallen door hun bonte kledij, beschilderde lichamen en gezichten, en hun opzichtige haartooien. Hoewel zij graag (en soms tegen betaling) voor fotografen poseren, zijn het geen 'artiesten', maar echte volgelingen van Shiva die in vaak erbarmelijke omstandigheden leven en al bedelend over heel Nepal en India rondtrekken.
Bejaardentehuis
Verderop op het terrein tref je het enige bejaardentehuis van Nepal aan waar kranige oudjes hun laatste dagen doorbrengen. Hindoes zijn er immers van overtuigd dat wie sterft in de Pashupatinath tempel sowieso als mens reïncarneert, ongeacht zijn of haar karma. Het ouderenhuis ligt wat afgelegen maar een kort bezoek is minstens even confronterend als een bezoek aan de crematieghats.
De hele site werd uitgeroepen tot Werelderfgoed en trekt honderden pelgrims aan. Tijdens de grote hindoefestivals komen pelgrims vanuit heel Nepal en zelfs India naar deze belangrijke tempel.CrematietempelHoewel de eigenlijke tempel niet toegankelijk is voor niet-hindoes is het een van de belangrijkste bezienswaardigheden van Nepal. Reizigers worden vooral aangetrokken door de traditionele crematies die er gebeuren op de rivieroever.Op verschillende plekken zijn er platformen (ghats) beschikbaar waarop devote hindoes hun doden komen cremeren. Hele families zakken naar de tempel af om de laatste eer te bewijzen aan de overledene. Het lichaam wordt eerst ritueel gewassen in de rivier en dan in doeken gewikkeld op een immense brandstapel gelegd. De oudste zoon steekt traditioneel de brandstapel aan waarna het wachten is tot het hele lichaam verbrand is. Regelmatig worden door opzichters delen van het lichaam die van de brandstapel vallen er weer bovenop gelegd. Na de crematie wordt alle as in de heilige Bagmati geveegd zodat de overledene uiteindelijk in de heilige Ganges terechtkomt. Iets verderop zitten vrouwen te wassen en wordt er zelfs gedronken van het water van de heilige rivier.Heilige mannenAls buitenlander kan je deze gebeurtenis meemaken van de overkant van de ghats, op de trappen langs de rivieroever. Een schokkende confrontatie met de vergankelijkheid. Wie de trappen aan de overzijde van de rivier omhoog klimt, stuit op tal van kleinere tempels, meestal gewijd aan Shiva. Je treft er ook bontgekleurde saddhu's aan. Deze heilige mannen zijn volgelingen van Shiva die vooral opvallen door hun bonte kledij, beschilderde lichamen en gezichten, en hun opzichtige haartooien. Hoewel zij graag (en soms tegen betaling) voor fotografen poseren, zijn het geen 'artiesten', maar echte volgelingen van Shiva die in vaak erbarmelijke omstandigheden leven en al bedelend over heel Nepal en India rondtrekken.BejaardentehuisVerderop op het terrein tref je het enige bejaardentehuis van Nepal aan waar kranige oudjes hun laatste dagen doorbrengen. Hindoes zijn er immers van overtuigd dat wie sterft in de Pashupatinath tempel sowieso als mens reïncarneert, ongeacht zijn of haar karma. Het ouderenhuis ligt wat afgelegen maar een kort bezoek is minstens even confronterend als een bezoek aan de crematieghats.
