...

Van traditionele olieverftechnieken uit de tijd van Jan Van Eyck tot gips, kunststof en miniatuurkabinetten met 'objets trouvés' waaronder vaak medische instrumenten: door tegenstrijdige elementen te combineren creëert Lies Caeyers telkens een spanningsveld waaruit - voor elk wat wils - betekenissen kunnen worden gedistilleerd. Voor elke reeks kunstwerken moet de kunstenares zichzelf heruitvinden, zodat ze niet in één hok te plaatsen is. Haar voorliefde gaat naar het combineren van traditionele ambachtelijke technieken met hoogstaande technologische toepassingen, waardoor niet alleen de kunstenares maar ook de toeschouwer telkens een knopje moet omdraaien. Op de tentoonstelling is onder meer werk te zien van haar Eyckiaans experiment Als ich Can, eerder tentoongesteld in de Sint-Baafskathedraal, samen met werk van Kris Martin en Sophie Kuijken, naar aanleiding van de onthulling van het gerestaureerde Lam Gods. Microscopische afbeeldingen van zaden van planten die afgebeeld zijn op Van Eycks meesterwerk, werden gerealiseerd met moderne SEM-technologie (Scanning Electron Microscopy) door het Department of Solid State Sciences van de UGent, en vervolgens door de kunstenares bewerkt met verschillende lagen olieverf volgens de technieken van Van Eyck. Net als Van Eyck wil Caeyers bestaande technieken combineren met nieuwe wetenschappelijke inzichten.Heel opvallend op de tentoonstelling zijn de miniatuurinstallaties, zogeheten kabinetten, waarin Lies Caeyers allerlei objets trouvés bewerkt en combineert met objecten die vaak rechtstreeks uit het medische kabinet komen. Deze werken bestaan zowel in reële driedimensionale vorm als miniatuurkabinetten achter glas, als in printvorm op verschillende formaten. De link met de wereld van de wetenschap en vooral de geneeskunde is heel opvallend aanwezig in haar werk. "Ik ben altijd erg gefascineerd geweest door de opbouw en de werking van het menselijke lichaam en meer in het algemeen ook de esthetiek van de medische wetenschappen", vertelt Lies Caeyers. "De wetenschapsvakken in het middelbaar lagen me ook goed, en mijn moeder schreef me, in navolging van mijn oudere zus, in voor het toelatingsexamen geneeskunde. Het was gewoon bedoeld als een leuke uitdaging maar buiten alle verwachtingen in slaagde ik en zo kwam ik als een beetje een outsider in dat eerste jaar in Leuven terecht." Dat feest ging echter niet door. "Het werd mij snel duidelijk dat deze studie toch niet de juiste keuze was. Het parcours in mijn verdere leven zou me weinig ruimte laten om me ook op artistiek vlak verder te kunnen ontwikkelen en ook met mijn handen te kunnen werken. Wat ik als een groot gemis zou ervaren." En zo stapte Lies Caeyers over naar Sint Lucas Antwerpen waar ze koos voor de richting 'kunst - lichaam - object'. Een kunstenares om te volgen.