...
In 2015 wisselden Tom Dewispelaere en Stijn Van Opstal in de context van hun collectief Olympique Dramatique van pet. Ze gaven hun statuut van speler-maker even op, en namen voor AUGUSTUS ergens op de vlakte plaats op de regisseursstoel.Haast ongemerkt zorgde die demarche in het Vlaamse theater voor een kleine revolutie. Tot dan toe waren de werelden van het regisseurstoneel in de grote zaal en de spelerscollectieven grotendeels gescheiden. Dewispelaere en Van Opstal brachten beide werelden samen. Met de ene voltreffer na de andere tot gevolg. Op het succes van AUGUSTUS ergens op de vlakte volgde Risjaar Drei (2017). En dan nu deze Angels in America.Met het tweedelige Angels in America schreef Tony Kushner (°1956) een tijdsdocument evenzeer als een fantastisch visioen. Hij blikt ermee terug op de jaren 1980, toen aids wild om zich heen sloeg en de conservatieve politiek van president Ronald Reagan de Verenigde Staten in haar greep hield. Tegelijkertijd wou hij een constructief tegengewicht bieden, en inzetten op de kracht van hoop en liefde.Tom Dewispelaere en Stijn Van Opstal slagen er met hun bewerking in om de relevantie van dit epos voor vandaag de dag te duiden. Met verwijzingen onder meer naar Donald Trump en de politiek in de Verenigde Staten vandaag en naar de klimaatcrisis tonen ze zich van hun meest geëngageerde zijde.Tegelijkertijd zetten ze ook voluit in op speldrift. Met spelers als Peter Van den Begin en Lukas Smolders hebben ze daarvoor ook het juiste talent en temperament in huis. Sommige scènes zijn daardoor wat te lang uitgesponnen, maar slechts een kniesoor maakt zich daar druk om. Angels in America is vier uur lang toneelplezier.