Het World Congress on Osteoporosis, Osteoarthritis and Musculoskeletal Diseases vormt geen uitzondering op de regel. René Rizzoli (foto) heeft voor een overvolle zaal de studies en opinies gepresenteerd die hij bijzonder relevant, nuttig en veelbelovend vindt op het vlak van osteoporose. Capita selecta met telkens waar mogelijk een interactieve link na de volledige tekst, die je gratis en direct kan bekijken.

Hij begon met twee fase 3-studies over nieuwe types fractuur: de ACTIVE-studie (met abaloparatide) en de FRAME-studie (romosozumab). Hij gaf een overzicht van de resultaten met inbegrip van de resultaten van subgroepanalyses.

In 2016 werden twee studies gepubliceerd die denosumab hebben vergeleken met behandelingen die al werden goedgekeurd, namelijk bisfosfonaten (denosumab versus zoledroninezuur) en geneesmiddelen die de botaanmaak stimuleren (denosumab versus teriparatide).

René Rizzoli ging daarna in op twee studies die brandhout maken van de stelling dat de behandeling van osteoporose bepaalde bijwerkingen zou kunnen veroorzaken, meer bepaald de heling van fracturen en het risico op aseptische necrose.

Een nieuwe systematische review met meta-analyse van de werkzaamheid van een behandeling met trillingen van het hele lichaam concludeert niet meteen dat er "helemaal geen effect" is, maar stelt toch in zeer elegant gekozen en politiek correcte termen dat dat zal afhangen van de patiëntenselectie, de keuze van het type vibratie en de betrouwbaarheid van het gebruikte toestel. Kortom, een vergelijking met veel onbekenden, die je dus moeilijk kan oplossen.

De VAPOUR-studie heeft aangetoond dat een vertebroplastiek doeltreffender is bij pijnlijke osteoporotische fracturen dan een placebo, maar slechts in een beperkt aantal gevallen: slechts een kwart van de patiënten zou baat vinden bij die behandeling (vooral laagdorsale of hooglumbale fracturen en patiënten met zeer veel pijn). Je mag niet te snel overgaan tot een vertebroplastiek, want veel patiënten verbeteren spontaan binnen een week na de fractuur.

Zalmcalcitonine verhoogt de botdichtheid, maar zou fracturen niet voorkomen. Jammer, want een recente meta-analyse heeft het vermoeden ontkracht dat zalmcalcitonine kanker in de hand zou kunnen werken.

Naast die therapeutische middelen is René Rizzoli ook ingegaan op de elementen waar je rekening mee moet houden bij een optimale aanpak van de patiënten.

In een studie in de VS werd vastgesteld dat het aantal voorschriften gestegen is gevolgd door een daling van het aantal fracturen na de publicatie van richtlijnen voor het gebruik van geneesmiddelen tegen osteoporose en de commercialisering van generische geneesmiddelen. Die laatste kosten minder, wat invloed heeft op toegankelijkheid van de behandeling.

Onderbreking van een behandeling met bisfosfonaten (drug holiday) na 3-5 jaar continue inname is geen taboe meer en staat nu ook zwart op wit in een document van een werkgroep ad hoc van de American Society for Bone and Mineral Research, die echter de moeite neemt om te benadrukken dat het gaat om een consensus van experts en niet om een aanbeveling die gebaseerd is op stevige studies.

WCO-IOF-ESCO, Firenze 23-26 maart 2017.

Het World Congress on Osteoporosis, Osteoarthritis and Musculoskeletal Diseases vormt geen uitzondering op de regel. René Rizzoli (foto) heeft voor een overvolle zaal de studies en opinies gepresenteerd die hij bijzonder relevant, nuttig en veelbelovend vindt op het vlak van osteoporose. Capita selecta met telkens waar mogelijk een interactieve link na de volledige tekst, die je gratis en direct kan bekijken.Hij begon met twee fase 3-studies over nieuwe types fractuur: de ACTIVE-studie (met abaloparatide) en de FRAME-studie (romosozumab). Hij gaf een overzicht van de resultaten met inbegrip van de resultaten van subgroepanalyses.In 2016 werden twee studies gepubliceerd die denosumab hebben vergeleken met behandelingen die al werden goedgekeurd, namelijk bisfosfonaten (denosumab versus zoledroninezuur) en geneesmiddelen die de botaanmaak stimuleren (denosumab versus teriparatide).René Rizzoli ging daarna in op twee studies die brandhout maken van de stelling dat de behandeling van osteoporose bepaalde bijwerkingen zou kunnen veroorzaken, meer bepaald de heling van fracturen en het risico op aseptische necrose.Een nieuwe systematische review met meta-analyse van de werkzaamheid van een behandeling met trillingen van het hele lichaam concludeert niet meteen dat er "helemaal geen effect" is, maar stelt toch in zeer elegant gekozen en politiek correcte termen dat dat zal afhangen van de patiëntenselectie, de keuze van het type vibratie en de betrouwbaarheid van het gebruikte toestel. Kortom, een vergelijking met veel onbekenden, die je dus moeilijk kan oplossen.De VAPOUR-studie heeft aangetoond dat een vertebroplastiek doeltreffender is bij pijnlijke osteoporotische fracturen dan een placebo, maar slechts in een beperkt aantal gevallen: slechts een kwart van de patiënten zou baat vinden bij die behandeling (vooral laagdorsale of hooglumbale fracturen en patiënten met zeer veel pijn). Je mag niet te snel overgaan tot een vertebroplastiek, want veel patiënten verbeteren spontaan binnen een week na de fractuur.Zalmcalcitonine verhoogt de botdichtheid, maar zou fracturen niet voorkomen. Jammer, want een recente meta-analyse heeft het vermoeden ontkracht dat zalmcalcitonine kanker in de hand zou kunnen werken.Naast die therapeutische middelen is René Rizzoli ook ingegaan op de elementen waar je rekening mee moet houden bij een optimale aanpak van de patiënten. In een studie in de VS werd vastgesteld dat het aantal voorschriften gestegen is gevolgd door een daling van het aantal fracturen na de publicatie van richtlijnen voor het gebruik van geneesmiddelen tegen osteoporose en de commercialisering van generische geneesmiddelen. Die laatste kosten minder, wat invloed heeft op toegankelijkheid van de behandeling. Onderbreking van een behandeling met bisfosfonaten (drug holiday) na 3-5 jaar continue inname is geen taboe meer en staat nu ook zwart op wit in een document van een werkgroep ad hoc van de American Society for Bone and Mineral Research, die echter de moeite neemt om te benadrukken dat het gaat om een consensus van experts en niet om een aanbeveling die gebaseerd is op stevige studies. WCO-IOF-ESCO, Firenze 23-26 maart 2017.