...
Een groep van de KUL heeft een retrospectieve studie van vier jaar uitgevoerd om het effect van statines, plaatjesaggregatieremmers, anticoagulantia en metformine op de progressie (jaarlijkse daling van de geforceerde vitale capaciteit [FVC] en de diffusiecapaciteit [DLCO]) en de overleving te evalueren bij 323 patiënten met een idiopathische longfibrose die in hun centrum werden behandeld. Van de patiënten had 45% minstens één cardiovasculaire comorbiditeit en had 86% een fibroseremmende behandeling gekregen.De FVC verminderde trager en de DLCO daalde minder bij de patiënten die statines gebruikten (n = 171). De verschillen (95% BI) waren statistisch significant: respectievelijk 2,9% per jaar (1,6-4,4; p < 0,001) en 1,3% (0,24-2,3; p = 0,013) in vergelijking met de patiënten die geen statine innamen.De FVC daalde wat trager (p = 0,098) en de overleving was wat minder goed (p = 0,074) bij de patiënten die plaatjesaggregatieremmers innamen (n = 152), maar die verschillen waren niet significant. Anticoagulantia (n = 49) correleerden met een wat snellere daling van de DLCO (niet-significant verschil p = 0,055). Metformine (n = 28) had geen significant effect.In tegenstelling tot andere studies wijst deze studie erop dat statines een heilzaam effect hebben op de progressie van de longfibrose. De vorsers pleiten dan ook voor het opstarten van grote klinische studies om dat verder uit te spitten. In die studies zou tevens het effect van andere cardiovasculaire geneesmiddelen geëvalueerd kunnen worden.EM Lambert et al. Resp Med 2021; 176: in druk. https://www.resmedjournal.com/article/S0954-6111(20)30399-1/fulltext