...
De vorsers hebben 31 750 mensen van gemiddeld 61,7 jaar uit de cohorte van Dongfeng-Tongji gedurende gemiddeld zes jaar gevolgd. De proefpersonen hadden geen voorgeschiedenis van CVA of andere ernstige gezondheidsproblemen. Ze werden uitgenodigd om vragenlijsten in te vullen over hun slaapgewoontes 's nachts en overdag.Tijdens de follow-up hebben 1557 mensen een CVA ontwikkeld. Na correctie voor mogelijke vertekenende factoren (hypertensie, diabetes en roken) hebben de vorsers vastgesteld dat het risico op een CVA 23% hoger was bij de proefpersonen die 's nachts 9 uur of langer sliepen (24% van de totale groep), dan bij de proefpersonen die over het algemeen maar 7-8 uur per nacht sliepen. Een kortere slaap (minder dan 6 uur per nacht) daarentegen verhoogde het risico op CVA niet significant. Het risico op CVA was ook 25% hoger bij de proefpersonen die lange middagdutjes (van meer dan 90 minuten) namen (8% van de totale groep), dan bij de proefpersonen die middagdutjes van hoogstens 30 minuten namen. De resultaten over ischemisch CVA waren vergelijkbaar.Ook de slaapkwaliteit heeft invloed. Het risico op CVA was 29% hoger in geval van een slechte slaapkwaliteit. Het risico op ischemisch en hemorragisch CVA was dan respectievelijk 28% en 56% hoger.Het risico op CVA was 85% hoger bij de mensen die 's nachts langer dan 9 uur sliepen en overdag nog meer dan 90 minuten sliepen, en was 82% hoger bij mensen die minstens 9 uur per nacht sliepen en een slaap van minder goede kwaliteit hadden.Het risico op CVA was ook hoger bij de mensen die altijd minstens 9 uur per nacht sliepen, en bij de mensen die waren overgeschakeld van 7-9 uur op minstens 9 uur slaap per nacht, dan bij de mensen die altijd 7-9 uur per nacht sliepen.Xiaomin Zhang voegt eraan toe dat het gaat om correlaties. Op zich is een correlatie geen bewijs van oorzakelijk effect. Verder onderzoek is dan ook wenselijk om dat uit te pluizen. (referentie: Neurology, 11 december 2019, doi: 10.1212/WNL.0000000000008739)