...
Het innovatieve medische hulpmiddel, dat direct gebruik maakt van zijn gedachten, omzeilt het letsel van de wervelkolom dankzij draden, elektroden en computersoftware. Het doel: de hersenen van de patiënt verbinden met de spieren van de verlamde arm.De patiënt is verlamd vanaf zijn schouders als gevolg van een letsel van de vierde halswervel. In 2014 werd hij opgenomen in een researchprogramma. Er werden twee chips met telkens 96 micro-elektroden ingeplant in de hersenschors. Die werden verbonden met een computer, die progressief geleerd heeft om de elektrische signalen die zijn hersenen uitzenden, te "ontcijferen". De elektroden registreren de signalen die de grijze stof uitzendt als hij zijn arm en zijn hand wil bewegen. Bill Kochevar heeft dan vier maanden geoefend: hij bekeek virtuele bewegingen, deed die bewegingen dan in gedachten na en dat werd geregistreerd door de chips in zijn hersenen. Daarna werden 36 percutane elektroden in de spieren van zijn bovenarm, onderarm, hand en vingers rechts geplaatst, die instructies van zijn hersenen krijgen. Tot slot werd een mobiele steunarm aangepast, eveneens onder controle van zijn hersenen, om de zwaartekracht te overwinnen (omdat hij anders zijn arm niet zou kunnen optillen.)De man heeft dan vele uren geoefend. Hij heeft eerst geleerd om zijn arm en een "virtuele" arm, die werd weergegeven op een computerscherm, te controleren en daarna heeft hij geleerd om functionele taken "daadwerkelijk" uit te voeren: een kop koffie nemen en uitdrinken met een rietje, met een vork puree van een bord nemen en naar zijn mond brengen ...Bill Kochevar is er dus in geslaagd om die handelingen uit te voeren hoewel zijn arm al mee dan 9 jaar "dood" was. "Voor zover mij bekend, is dat de eerste keer dat iemand die volledig verlamd is, zijn gedachten en een motorische neuroprothese gebruikt om de verlamde arm en hand te bewegen en om zo functionele, multiarticulaire bewegingen uit te voeren", zei prof. Steve Perlmutter (Universiteit van Washington) in een redactioneel commentaar bij de studie.De behandeling kan nog niet buiten het laboratorium worden toegepast, onderstrepen de onderzoekers. Neuroprothesen hebben weliswaar een mooie toekomst voor de boeg, maar er is toch nog veel werk aan de winkel: de toestellen moeten kleiner worden en ze moeten goedkoop en stevig zijn.Ook moeten de hersenimplantaten worden verbeterd om hun levensduur en sterkte te verhogen. De wetenschappers denken overigens dat het mogelijk moet zijn een "volledig implanteerbaar systeem" zonder draden of externe dozen te ontwikkelen.(referentie: The Lancet, 28 maart 2017, DOI: 10.1016/S0140-6736(17)30601-3)