...

Dit gebeurde hetzij als eerstelijnstherapie (patiënten die nog geen behandeling hadden gekregen) hetzij na overschakeling van een andere behandeling. De Duitse collegae hebben op het congres van Glasgow interessante tussentijdse resultaten gepresenteerd na een follow-up van zes maanden.De tussentijdse analyse na zes maanden van de URBAN-studie betreft 307 patiënten, hoofdzakelijk patiënten die al een behandeling hadden gekregen (92%), en mannelijke patiënten (93%). De gemiddelde leeftijd was 48 jaar. Bij een derde van de patiënten die al een antiretrovirale behandeling hadden gekregen, was de behandeling al minstens drie keer gewijzigd. Bij inclusie had 96% van de patiënten die al werden behandeld, een viruslast lager dan 50 kopieën/ml. Bij de patiënten die nog geen behandeling hadden gekregen, bedroeg de viruslast bij inclusie 37.100 kopieën/ml. Op het congres werden de resultaten gepresenteerd van de 269 patiënten van wie alle gegevens bekend waren.Virologische werkzaamheid na zes maandenBij 94% van de 248 patiënten die al werden behandeld, bleef het virus onderdrukt (< 50 kopieën/ml). Twee patiënten (1%) hadden een viruslast van 50-200 kopieën/ml en geen enkele patiënt had een viruslast van meer dan 200 kopieën/ml. Twee patiënten (1%) hebben de behandeling onderbroken wegens een door de arts vastgestelde virologische mislukking en 4% heeft de behandeling onderbroken wegens bijwerkingen.90% van de 21 patiënten die nog geen behandeling hadden gekregen, had na zes maanden een onmeetbaar lage viruslast. Bij een patiënt (5%) was de viruslast hoger dan 200 kopieën/ml en 5% heeft de behandeling onderbroken wegens bijwerkingen.Veiligheid na zes maanden en naleven van de behandeling5% van de patiënten heeft de behandeling onderbroken. De redenen daarvan waren bijwerkingen van het geneesmiddel (3,3%), virologische mislukking (0,7%), beslissing van de patiënt (0,7%) en beslissing van de arts (0,3%). Tijdens de eerste zes maanden werden 22 graad 1- of graad 2-bijwerkingen gedocumenteerd bij 17 patiënten (6%).Waarom kiezen voor een tweevoudige combinatietherapie?De belangrijkste redenen waarom de al behandelde patiënten werden overgeschakeld op een tweevoudige combinatietherapie, waren: voorkeur voor een behandeling met slechts twee geneesmiddelen (29%) en bijwerkingen van de vroegere behandelingen (23%). 48% van de patiënten die nog geen behandeling hadden gekregen, gaf van meet af aan de voorkeur aan een tweevoudige combinatietherapie en 16% vond dat het gemakkelijker was maar twee geneesmiddelen in te nemen.Samengevat, een tweevoudige combinatietherapie met dolutegravir en lamivudine was zeer doeltreffend op virologisch vlak en werd zeer goed door de patiënten aanvaard (persistentie van 95% na zes maanden). Nu is het wachten op de verdere resultaten.Ref.: Postel N. et al. Poster P044, HIV Glasgow 2020.