Hypertensie en hiv: een op de acht patiënten zonder diagnose en behandeling

Hiv-geïnfecteerde patiënten lopen een hoog risico op hypertensie en de daarmee samenhangende complicaties, vooral cardiovasculaire problemen. Een recente Amerikaanse studie leert echter dat bijna een op de acht patiënten een hypertensie vertoont die niet is gediagnosticeerd en dus ook niet wordt behandeld. Vandaar het belang van vroege en systematische screening op hypertensie met regelmatige metingen van de bloeddruk en vooral van het snel opstarten van de behandeling om de aanbevolen streefwaarden te bereiken.

...

De auteurs hebben de gegevens van het US Medical Monitoring Project doorgenomen om de prevalentie en de behandeling van hypertensie bij hiv-geïnfecteerden te evalueren. In het totaal ging het om 8.631 patiënten die in 2013 en 2014 werden geïnterviewd en onderzocht. 42% van de patiënten bleek hypertensie te hebben, wat dus duidelijk hoger was dan de prevalentie van hypertensie in de totale Amerikaanse populatie, zijnde 29%. Bij 13% van de patiënten met hypertensie was de diagnose niet gesteld en die werden dan ook niet behandeld; bij 49% van de patiënten was de bloeddruk goed onder controle met een behandeling en 26% werd behandeld, maar bereikte niet de streefbloeddruk. Van 12% van de patiënten waren geen gegevens beschikbaar of waren die onvolledig. Hypertensie correleerde met de volgende factoren: een hoge leeftijd (> 55 jaar), het mannelijke geslacht, het ras (niet-blank), armoede, dakloos sinds korte tijd, een lage scholing, een recente gevangenschap, onvoldoende sociale dekking, een hoge BMI, een nog altijd meetbare virale belasting en recentelijk een laag aantal CD4-cellen. De screening in die populatie blijkt onvoldoende. De interessantste resultaten betreffen dan ook de factoren die maken dat de diagnose niet wordt gesteld en dat de hypertensie niet wordt behandeld. Belangrijke factoren waren een jonge leeftijd, het mannelijke geslacht, een laag inkomen, een lage scholing, roken, een zeer recentelijk ontdekte hiv-infectie, inname van drugs, een recente gevangenschap en totale afwezigheid van sociale of medische dekking. Dankzij de huidige behandeling wordt de hiv-populatie ouder. Dat is goed. Maar hiv-patiënten verouderen sneller dan mensen zonder hiv. Daarom is het zo belangrijk om hypertensie, hyperlipidemie, diabetes, ademhalingsproblemen, nierinsufficiëntie en risicofactoren voor kanker sneller te detecteren en te behandelen. Want wat baat het dat de virale belasting onmeetbaar laag is, als deze patiënten dan toch aandoeningen krijgen, die overigens gemakkelijk te diagnosticeren en te behandelen zijn? Aandoeningen die trouwens negatieve invloed hebben op hun levenskwaliteit en levensverwachting? Dat is de nieuwe uitdaging bij de behandeling van hiv-geïnfecteerde patiënten.Ref.: Olaiya O. et al. Clinical Infectious Diseases, online gepubliceerd voor de papieren versie op 02/2018.