CARES-studie: resultaten na 96 weken follow-up

CARES-studieDe CARES-studie is een gerandomiseerde, multicentrische, open studie die is uitgevoerd in Afrika en meer bepaald in acht hiv-referentiecentra in Kenia, Oeganda en Zuid-Afrika. Waarom een studie enkel in Afrika uitvoeren? Om de eenvoudige en goede reden dat er nood is aan klinische bewijzen van de werkzaamheid van langwerkende injecties in Afrika, waar de demografische factoren, de virale subtypes, de standaard antiretrovirale behandeling, de resistentie tegen antiretrovirale middelen en de concrete toediening en surveillance van de behandeling verschillen van die in geïndustrialiseerde landen met een hoog inkomen. De studie is uitgevoerd bij 512 patiënten met een onmeetbaar lage viruslast, van wie 58% vrouwen. 74% had al een behandeling gekregen met een NNRTI. De patiënten werden in een 1-1-verhouding gerandomiseerd naar overschakeling op injecties van cabotegravir en rilpivirine LA im om de acht weken of voortzetting van de gebruikelijke standaardbehandeling. Het doel van de studie was aantonen dat overschakeling op langwerkende injecties niet minder goed is dan voortzetting van een klassieke behandeling die dagelijks door de mond wordt ingenomen.CARES: resultaten na 48 wekenDe studie is in 2024 gepubliceerd in het tijdschrift The Lancet Infectious Diseases. Het primaire eindpunt van de studie was een onmeetbaar lage viruslast (< 50 kopieën/ml). Na een follow-up van 48 weken was de viruslast nog altijd onmeetbaar laag bij 96% van de patiënten die waren overgeschakeld op langwerkende injecties, en bij 97% van de patiënten die de standaardbehandeling met dagelijkse inname door de mond hadden voortgezet. Volgens die eerste resultaten was overschakeling op langwerkende injecties dus niet minder goed.CARES: resultaten na 96 wekenDe resultaten over de virologische werkzaamheid na een follow-up van twee jaar liggen in de lijn van de resultaten na een jaar follow-up: de viruslast was onmeetbaar laag (viruslast < 50 kopieën/ml) bij 96,9% van de patiënten van de 'cabotegravir + rilpivirine LA'-groep en bij 97,3% van de patiënten die de antiretrovirale behandeling verder dagelijks door de mond hadden ingenomen. Dus opnieuw een bewijs van non-inferioriteit van die behandeling.In een context van soms complexe en moeilijke toediening en follow-up is het belangrijk op te merken dat 98% van de patiënten de injecteerbare behandeling gedurende twee jaar heeft voortgezet en dat 97% van de injecties tijdig is toegediend. Tijdens de follow-up van twee jaar zijn slechts vier gevallen van bevestigd virologisch falen vastgesteld (tegen geen enkel in de groep die de orale standaardbehandeling heeft voortgezet). Na overschakeling op een klassieke orale drievoudige combinatietherapie met DTG/3TC/TDF is de viruslast bij drie van de vier patiënten weer onmeetbaar laag geworden. Er zijn geen significante verschillen in bijwerkingen vastgesteld tussen de twee studiegroepen. De frequentste bijwerkingen waren graad 1- en graad 2-reacties op de plaats van injectie. Last but not least, 99% van de patiënten heeft aangegeven dat ze een voorkeur hadden voor de injecteerbare antiretrovirale behandeling.Die studie is bijzonder interessant. Ze bewijst immers de hoge virologische werkzaamheid van overschakeling op langwerkende injecties en de non-inferioriteit ervan ten opzichte van voortzetting van een dagelijkse orale behandeling na een follow-up van twee jaar in moeilijke omstandigheden (grillige surveillance van de viruslast en geen initiële test van resistentie in real time). Ref.: Kityo C. et al. Abstract 202, CROI 2025, San Francisco.