Integraseremmers van de tweede generatie vormen de hoeksteen van de antiretrovirale behandeling. Er is nog maar weinig resistentie tegen die integraseremmers en er zijn zeker nog geen redenen om zich zorgen te maken, maar of dat zo zal blijven, is moeilijk te voorspellen. Aangezien voorkomen altijd beter is dan genezen, wordt toch al gezocht naar nieuwe integraseremmers, integraseremmers van de derde generatie, die niet getroffen worden als het virus resistent zou worden tegen de huidige integraseremmers. Zo bv. VH-184. In München zijn al bemoedigende gegevens gepresenteerd.