...
Daarom hebben de vorsers zelf een gerandomiseerde, dubbelblinde, placebogecontroleerde studie uitgevoerd bij 164 patiënten met een prikkelbaredarmsyndroom met matig ernstige tot ernstige symptomen.De patiënten werden in een 1-1-1-verhouding gerandomiseerd naar een placebo (transplantatie van fecale microbiota van de patiënt zelf), transplantatie van 30 g en transplantatie van 60 g fecale microbiota van een donor. De microbiota van de twee experimentele groepen was afkomstig van een en dezelfde donor (conform de Europese richtlijnen voor donoren van fecale microbiota voor transplantatie, en die een gunstig fecaal microbieel profiel vertoonde). De stoelgang van de donor werd ingevroren en werd na ontdooien via een gastroscoop in het proximale duodenum toegediend.Het primaire eindpunt was de respons op de behandeling, zijnde het percentage patiënten waarbij de IBS-symptom severity score (IBS-SSS) 3 maanden na de transplantatie met ≥ 50 punten gedaald was.De studie werd gepresenteerd op het recente congres van de United European Gastroenterology (UEG week 2019). Het responspercentage bedroeg 23,6% in de placebogroep, 76,9% in de groep die 30 g fecale microbiota had gekregen, en 89,1% in de groep die 60 g fecale microbiota had gekregen.Een klinisch significante verbetering van de symptomen werd waargenomen bij respectievelijk 5,5%, 35,2% en 47,3% van de patiënten, en ook de vermoeidheid en de levenskwaliteit waren significant sterker verbeterd na transplantatie van fecale microbiota dan in de placebogroep.Dat ging gepaard met veranderingen van het profiel en het aantal van verschillende bacteriën na transplantatie van fecale microbiota, maar niet in de placebogroep. Ongeveer 20% van de patiënten heeft bijwerkingen ontwikkeld na transplantatie van fecale microbiota, meer bepaald lichte, intermitterende maag-darmsymptomen tijdens de eerste twee dagen na de transplantatie, die spontaan verdwenen.Al met al dus een mooie studie, die bevestigt dat transplantatie van fecale microbiota effectief is, maar met echter toch een belangrijke beperking. Als u wat snel hebt gelezen, is het u misschien niet opgevallen dat de stoelgang afkomstig was van een enkele donor, die in een persmededeling een 'superdonor' werd genoemd: een blanke man van 36 jaar, atletisch gebouwd (training 5-maal per week), gezond (niet-roker, normale BMI, geen regelmatige inname van geneesmiddelen, had sinds zijn geboorte via natuurlijke weg slechts drie keer antibiotica gekregen, had borstvoeding gekregen, nam regelmatig voedingssupplementen in met eiwitten, vitamines, vezels en mineralen). Kortom, een zeldzame parel.M El-Salhy et al. UEG Journal 2019; 7 (Suppl 8): 26 #OP004. UEG week 2019, Barcelona, 19-23 oktober.