...
De EINSTEIN CHOICE-studie (NCT02064439) is een gerandomiseerde, dubbelblinde, vergelijkende studie die de werkzaamheid en de veiligheid heeft onderzocht van schema's die het bloedingsrisico verlagen. De 3.396 patiënten van gemiddeld 58 jaar met een voorgeschiedenis van trombo-embolie (tromboflebitis 51%, longembolie 34%, beide 14%; in 40% van de gevallen ging het om een "spontane" trombo-embolie) die een behandeling met klassieke orale anticoagulantia hadden gekregen gedurende 6 tot 12 maanden, werden in drie behandelingsgroepen ingedeeld: rivaroxaban 10 mg/d, rivaroxaban 20 mg/d en aspirine 100 mg/d gedurende 12 maanden. De patiënten werden nog gedurende een maand gevolgd na stopzetting van de behandeling.De analyse werd uitgevoerd volgens het principe van intentie tot behandelen. De werkzaamheid werd beoordeeld naar het optreden van een symptomatisch recidief van trombo-embolie (niet-fatale diepe veneuze trombose en longembolie, fatale longembolie en onverklaard overlijden waarbij een longembolie niet kon worden uitgesloten). De veiligheid werd beoordeeld naar het aantal ernstige bloedingen (definitie van de ISTH).Het risico op ernstige bloedingen was vergelijkbaar met de drie strategieën: rivaroxaban 10 mg 0,4%; rivaroxaban 20 mg 0,5% en aspirine 0,3%. De preventie van recidief van trombo-embolie was echter duidelijk beter met rivaroxaban: frequentie van het samengestelde eindpunt rivaroxaban 10 mg 1,2%, rivaroxaban 20mg 1,5% en aspirine 4,4%, frequentie van diepe veneuze trombose respectievelijk 0,6%, 0,8% en 2,6% en frequentie van longembolie respectievelijk 0,4%, 0,5% en 1,7%. Rivaroxaban was superieur ongeacht of de initiële episode al dan niet was uitgelokt en ongeacht de duur van de voorafgaande antistollingstherapie in volle dosering. De resultaten waren concordant en van dezelfde grootteorde in alle onderzochte subgroepen. Voor meer details verwijzen we u naar het artikel dat eind maart werd gepubliceerd (JI Weitz et al. N Engl J Med 2017; 376:1211-22) en het redactioneel commentaar.