Diabetes, aspirine en omega-3-vetzuren

De ASCEND-studie is een gerandomiseerde, gecontroleerde studie met een 2x2 factoriële opzet die het effect van aspirine en omega-3-vetzuren op de cardiovasculaire gezondheid heeft onderzocht bij 15.480 diabetespatiënten (gemiddelde leeftijd 63 jaar, 63% mannen, type 2-diabetes in 94% van de gevallen, gemiddelde duur van de diabetes zeven jaar, HbA1c-gehalte 7,2%) zonder bekende hart- en vaataandoening.

...

Het primaire eindpunt was een samengesteld eindpunt van cardiovasculaire sterfte, myocardinfarct en CVA/TIA. De patiënten werden gerandomiseerd naar aspirine 100 mg/d (n = 7.740) of een placebo (n = 7.740) en naar omega-3-vetzuren 1g/d (n = 7.740) of een placebo (n = 7.740).Na een gemiddelde follow-up van 7,4 jaar was de incidentie van het primaire eindpunt significant lager in de aspirinegroep dan in de placebogroep (8,6% versus 9,6%; HR 0,88; p = 0,01). De incidentie van myocardinfarct was identiek in de twee groepen (2,5%), maar de incidentie van alle andere items van het primaire eindpunt was lager in de aspirinegroep: cardiovasculaire sterfte 2,5% versus 2,8%, CVA 2,6% versus 3,0%, TIA 2,2% versus 2,5% en ook was de incidentie van revascularisatie lager: 4,4% versus 5,0%.Een negatief punt was het hogere risico op ernstige bloedingen (in 40% van de gevallen maag-darmbloedingen) met aspirine (4,1% versus 3,2%; HR 1,29; p = 0,003). De resultaten waren identiek in alle onderzochte subgroepen en bij analyse volgens het cardiovasculaire risiconiveau werd altijd eenzelfde verhouding teruggevonden tussen de gunstige klinische effecten en het hogere bloedingsrisico. Het uiteindelijke netto-effect in de primaire preventie bij diabetespatiënten was echter niet beter ondanks de bewezen gunstige cardiovasculaire effecten. Volgens vroegere studies zou aspirine beschermen tegen kanker, maar in deze studie werd geen verschil in de incidentie van of het type kanker vastgesteld.Wat omega-3-vetzuren betreft, is de boodschap zeer duidelijk: in de toegediende dosering was er geen significant verschil in de incidentie van het primaire eindpunt met placebo. Er was evenmin een significant verschil in de incidentie van de afzonderlijke items van het samengestelde eindpunt: myocardinfarct 2,4% versus 2,6%, CVA 2,8% versus 2,8%, TIA 2,4% versus 2,3% en cardiovasculaire sterfte 2,4% versus 2,9%. Er lopen nog zes klinische studies over dat onderwerp.Naar de presentaties van Jane Armitage en Louise Bowman. Hot Line Session 2, ESC München, 25-29 augustus.