...

De auteurs hebben recentelijk in de gegevensbank UK Clinical Practice Research Datalink de dossiers doorgenomen van 93.515 type 2-diabetespatiënten van 18 tot 79 jaar (gemiddeld 60 jaar, 59% mannen) bij wie een eerstelijnstherapie met metformine (80%) of een sulfonylureumderivaat was mislukt. Een mislukking werd gedefinieerd als een HbA1c-gehalte ≥ 7% na minstens drie maanden behandeling. Bij 41.062 patiënten (44%) hebben de onderzoekers geen spoor van intensivering van de behandeling (toevoeging van andere antidiabetica, insuline niet meegeteld) teruggevonden en bij 9.638 patiënten (10%) werd de behandeling pas na ≥ 36 maanden geïntensiveerd.De 42.815 patiënten (46%) bij wie de behandeling binnen drie jaar werd geïntensiveerd, werden in drie groepen ingedeeld naargelang van de timing van intensivering: vroege (binnen 12 maanden, n = 23.761, 25%), intermediaire (na 12 tot 24 maanden, n = 11.908, 13%) en late groep (na 24 tot 36 maanden, n = 7.146, 8%). De glykemie werd onder controle gebracht (vaststelling van een eerste HbA1c < 7%) bij 65% van de type 2-diabetespatiënten bij wie de behandeling binnen drie jaar na mislukken van de monotherapie werd geïntensiveerd. In de vroege groep was dat 66%, in de intermediaire 63% en in de late 62%.De mediane tijd tussen intensivering van de behandeling en het bereiken van een goede glykemiecontrole was significant korter in de vroege groep (20 maanden) dan in de intermediaire (24,1 maanden) en de late groep (25,7 maanden). Na correctie voor de initiële verschillen tussen de groepen was de waarschijnlijkheid van een goede glykemiecontrole in de intermediaire groep 22% en in de late groep 28% lager dan in de vroege groep (p < 0,0001).De mediane duur van een goede glykemiecontrole was iets langer bij een vroege intensivering van de behandeling: 16,2 maanden tegenover 15,7 in de intermediaire groep en 15,9 in de late groep.Bij een vroege intensivering van de behandeling kan de glykemie dus sneller onder controle worden gebracht en wordt vaker het streef-HbA1c-gehalte bereikt en gehandhaafd.U Desai et al. Diabetes Care. 2018; 41: 2096-104. http://care.diabetesjournals.org/content/41/10/2096