...
De titel van hun studie, in februari verschenen in Annals of Surgery, luidt 'High infertility rates and pregnancy complications in female physicians indicate a need for culture change'. Redenen om de studie uit te voeren, waren aanwijzingen in de literatuur voor een verhoogd risico op een verstoorde voortplanting onder vrouwelijke artsen ten opzichte van de algemene bevolking. De onderzoekers verspreidden een enquête via gesloten socialemediagroepen voor artsen. De vragenlijst peilde onder meer naar zwangerschapscomplicaties, diagnose van onvruchtbaarheid, vruchtbaarheidsbehandelingen, werkomgeving en of de deelnemers in het verleden voorlichting gekregen hadden over deze onderwerpen. De resultaten werden vervolgens vergeleken met gegevens van de algemene bevolking, tussen medische en chirurgische subspecialismen, en tussen artsen die wel en geen informatie gekregen hadden over de risico's van op latere leeftijd zwanger worden. Zo'n 4.533 artsen vulden de vragenlijst in. Vergeleken met de algemene populatie krijgen vrouwelijke artsen ongeveer acht jaar later hun eerste kind, ondergaan ze vier keer vaker een vruchtbaarheidsonderzoek en twee keer vaker een vruchtbaarheidsbehandeling. Ze maken twee keer vaker een miskraam of vroeggeboorte mee. Tijdens de opleiding kreeg slechts acht procent van de ondervraagden voorlichting over de risico's van op latere leeftijd zwanger worden. Degenen die voorlichting kregen, hadden aanzienlijk minder kans om een miskraam te krijgen of een vruchtbaarheidsonderzoek of -behandeling te ondergaan. Chirurgen werden tijdens hun opleiding en praktijk vaker ontmoedigd om een gezin te stichten. De onderzoekers pleiten onder meer voor aangepaste verlofregelingen voor vrouwelijke artsen en om hen beter te informeren. In een commentaar in het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde noemt arts-auteur Marc Spaanderman het studieopzet "wankel": "het feit dat bijna alle respondenten vanuit een gezinssituatie reageren suggereert dat hier sprake is van een selectiebias. De afwezigheid van een echte controlegroep maakt de interpretatie lastig". Desondanks merkt de hoogleraar verloskunde op dat de studie "generieke zaken zichtbaar [maakt] voor ons als beroepsgroep, maar ook voor werkgevers met een voorbeeldfunctie".De regelgeving rondom arbeidsbelasting tijdens en na de zwangerschap mag dan wel anders zijn in de VS dan in België en Nederland, "met uniforme zwangerschapsbeschermende regelgeving omtrent arbeidsbelasting tijdens en na de zwangerschap zouden vrouwelijke artsen veiliger en productiever kunnen werken", zo besluit hij.