...

Een werknemer die ziek wordt, moet in eerste instantie zijn werkgever verwittigen. Op die manier weet de werkgever dat de werknemer niet aanwezig zal zijn en kan hij de nodige maatregelen nemen om de afwezigheid op te vangen.Zo kan de werkgever bijvoorbeeld dringende taken aan een andere werknemer toevertrouwen. Kan de werknemer zijn werkgever zelf niet verwittigen (omdat hij bijvoorbeeld met spoed opgenomen werd in het ziekenhuis), dan is het aangewezen iemand anders de werkgever op de hoogte te laten brengen. Dit verwittigen moet dadelijk gebeuren en alleszins de eerste dag van de arbeidsongeschiktheid.De wet zegt niet op welke manier een zieke werknemer zijn werkgever moet verwittigen. In de praktijk gebeurt dat vaak telefonisch, met een sms of via e-mail. Weet wel dat het arbeidsreglement een specifieke manier van verwittigen kan opleggen. Als dat het geval is moet uw patiënt zich daar aan houden. Als er later betwisting ontstaat over de vraag of de werknemer zijn werkgever al dan niet verwittigde, dan moet de werknemer bewijzen dat hij deze verplichting heeft nageleefd.Uw patiënt moet tevens in de meeste gevallen ook een medisch getuigschrift overhandigen aan zijn werkgever. Toch is dat geen verplichting die voor alle werknemers geldt. Meer bepaald bestaat een dergelijke verplichting enkel als dat in het arbeidsreglement of in een cao is voorzien. De werknemer moet zijn werkgever ook zo'n attest bezorgen als die daarom vraagt.Tenzij er in het arbeidsreglement of in de cao een langere termijn is bepaald, moet uw patiënt dit alles doen binnen de twee werkdagen nadat hij ziek werd of zijn werkgever om het attest vroeg. Deze termijn van twee werkdagen is een minimumtermijn. Een kortere termijn kan dus niet afgesproken worden. De termijn kan verlengd worden als er sprake is van overmacht. Denk bijvoorbeeld maar aan het geval dat een patiënt gehospitaliseerd wordt, geen familie heeft en daardoor niet in de mogelijkheid is om het attest tijdig te bezorgen.Een zieke werknemer mag bovendien niet weigeren om een door de werkgever gemachtigd en betaald controlearts te ontvangen, noch zich door deze te laten onderzoeken. Een dergelijke controlearts kan bij uw patiënt thuis langskomen of de patiënt voorstellen naar zijn kabinet te komen. Dit laatste is niet mogelijk als u als behandelend geneesheer meent dat de gezondheidstoestand van uw patiënt het niet toelaat om zich te verplaatsen. Als uw patiënt zich moet verplaatsen naar de controlearts, dan moet de werkgever diens reiskosten betalen.Weet overigens dat een collectieve arbeidsovereenkomst of het arbeidsreglement kunnen bepalen dat uw patiënt zich thuis of op een door hem opgegeven adres ter beschikking moet houden van deze controlearts gedurende maximaal vier opeenvolgende uren tussen 7 en 20 uur.Het kan wel eens gebeuren dat de controlearts, in tegenstelling tot uzelf, van oordeel is dat de werknemer niet arbeidsongeschikt is. In dat geval hebben beide attesten dezelfde waarde. Dat brengt met zich mee dat de werkgever van uw patiënt kan beslissen om hem of haar geen gewaarborgd loon meer te betalen. Uw patiënt heeft op zijn beurt het recht om thuis te blijven waarbij zijn of haar afwezigheid niet als ongerechtvaardigd kan worden beschouwd.Beide partijen kunnen het daar bij laten of één van hen kan naar de rechtbank stappen om het geschil te laten beslechten. Een alternatief bestaat er in een scheidsrechterlijke procedure te volgen. Een dergelijke procedure gaat bijzonder snel. Meer bepaald kan zowel uw patiënt als de werkgever binnen twee werkdagen na de overhandiging van de bevindingen door de controlearts een arts-scheidsrechter aanwijzen. Die moet voorkomen op de lijst van artsen-scheidsrechters. Beide partijen kunnen ook in onderling overleg een arts-scheidsrechter aanwijzen. Als dat het geval is moet die niet vóórkomen op de lijst van artsen-scheidsrechters.De arts-scheidsrechter voert een medisch onderzoek uit en beslist in het medisch geschil binnen de drie werkdagen na zijn aanwijzing. Deze beslissing is definitief en bindend zowel voor uw patiënt als voor de werkgever. De kosten van deze procedure alsook de eventuele verplaatsingskosten van de werknemer vallen ten laste van de verliezende partij.Houdt uw patiënt zich bij een ziekte niet aan zijn wettelijke verplichtingen, dan riskeert hij zijn recht op een gewaarborgd loon te verliezen tot op de dag waarop hij zijn verplichtingen alsnog nakomt. In extreme gevallen zou de werkgever uw patiënt ook kunnen ontslaan om een dringende reden. In de praktijk gebeurt dit laatste maar zelden.