...
Het recht om vergeten te worden werd door de wet van 4 april 2019 tot wijziging van de wet van de Verzekeringswet van 4 april 2014 voor bepaalde persoonsverzekeringen ingevoerd. Dit recht om vergeten te worden houdt in dat men als kandidaat-verzekerde bij de onderschrijving van een verzekering wel zijn medische antecedenten moet meedelen, maar dat deze niet in acht mogen worden genomen door de verzekeringsonderneming voor het bepalen van de huidige gezondheidstoestand. De wet van 30 oktober 2022 zorgde voor een uitbreiding van het recht om vergeten te worden naar de arbeidsongeschiktheidsverzekering (verzekering gewaarborgd inkomen) naast de schuldsaldoverzekering, en bracht de aanvangstermijn van het recht om vergeten te worden voor een kankeraandoening op vijf jaar(in plaats van acht jaar) na het einde van een succesvolle behandeling (vanaf 1 januari 2025).Uitbreiding tot reisannulatieverzekeringenHet wetsvoorstel stelt voor dit recht om vergeten te worden uit te breiden tot de reisannulatieverzekering, die personen geheel of gedeeltelijk vergoedt in geval van annulering van een reis wegens medische, familiale of beroepsredenen.Opheffing meldingsplichtArtikel 61/1, § 1 van de Verzekeringswet legt aan personen die getroffen werden of worden door een kankeraandoening, ongeacht het type, en die een verzekering willen aangaan, de verplichting op die aandoening te melden aan hun verzekeraar. Het wetsvoorstel stelt voor die meldingsplicht op te heffen. Dit wordt als volgt gemotiveerd: 'Want hoe kan die kanker uit het verre verleden worden vergeten indien deze ziekte bij elke aanvraag moet worden gemeld aan de verzekeraar? Zolang de meldingsplicht bestaat, zal een ex-kankerpatiënt of chronisch zieke nooit op dezelfde manier worden behandeld als een gezond persoon, terwijl hij of zij op dat moment even veel of weinig risico met zich meedragen. Om het recht om vergeten te worden dus optimaal te laten werken, moet de meldingsplicht worden afgeschaft'.