...
Om de stijgende incidentie van de ziekte van Alzheimer tegen te gaan, zouden we moeten kunnen nagaan welke bejaarden het grootste risico lopen. Weduwschap is mogelijk een factor, die de klinische voortgang van de ziekte zou kunnen versnellen. Om dat uit te vlooien, hebben de vorsers 257 bejaarden gevolgd (van wie 153 vrouwen, 59,5%) die nog thuis leefden en die in het begin van de studie geen enkel teken van cognitieve aftakeling vertoonden. 31 vrouwen waren weduwe en 4 mannen waren weduwnaar, 145 waren getrouwd (van wie 66 vrouwen) en 77 waren celibatair (56 vrouwen) (niet gehuwd of gescheiden). Bij alle proefpersonen werd de concentratie van β-amyloïd in de hersenen, een biomarker van de ziekte van Alzheimer, gemeten en werden de cognitieve functies jaarlijks gedurende vier jaar geëvalueerd. De gegevens werden verzameld van september 2010 tot februari 2017 en werden geanalyseerd van juli 2018 tot juli 2019.Bij de analyse werd geen verschil in functioneren van de hersenen waargenomen tussen de gehuwden en de vrijgezellen. Na correctie voor de leeftijd, het geslacht, de sociaaleconomische toestand, depressie en de concentratie van β-amyloïd verliep de cognitieve aftakeling evenwel sneller bij weduwnaars/weduwen dan bij gehuwden of vrijgezellen. weduwnaars/weduwen met een hogere concentratie van β-amyloïd vertoonden een sterkere achteruitgang van de cognitieve functies. Dat wijst op een onafhankelijke en interactieve correlatie tussen de concentratie van β-amyloïd en weduwschap enerzijds en de achteruitgang van de cognitieve functies anderzijds.Volgens de auteurs is weduwschap een onderschat risicofactor van achteruitgang van de cognitieve functies als gevolg van de ziekte van Alzheimer. Ze zijn de mening toegedaan dat verder onderzoek vereist is en dat meer aandacht zou moeten worden besteed aan die hoogrisicogroep. (referentie: JAMA Network Open, 26 februari 2020, doi: 10.1001/jamanetworkopen.2020.0121)