In februari 2020 contacteerde De Morgen mij en vroeg me wat ik over 'dat nieuwe coronavirus' dacht. Een heel gesprek werd samen gevat in één quote. Ik parafraseer: Ide houdt het hoofd koel, de zaak niet minimaliseren en niet maximaliseren. Daar kwam en komt het voor mij vandaag nog steeds op neer.

In juni schreef ik het volgende in De Standaard:

"We moeten allemaal een beetje infectiecontrole-specialist worden.

Epidemiologen, virologen, microbiologen, vaccinologen,... passeren tegenwoordig geregeld de revue. Wie we nog niet vaak hoorden is de infectiecontrole-specialist. Dit is een nieuwe term, vroeger heette dit de ziekenhuishygiënist. Dat we deze speler in het Corona-veld nog niet vaak hoorden, is vooral te wijten aan het feit dat hij/zij het de laatste tijd ontzettend druk had in onze Vlaamse ziekenhuizen. Om het in militaire termen uit te drukken: de infectiecontrole-specialisten zijn de genietroepen. Ze zorgen voor bevoorrading, bouwen van bruggen, vrijmaken van routes, organiseren van behuizing... In dit verhaal gaat bevoorrading vooral over de zoektocht naar persoonlijk beschermingsmateriaal voor de troepen: maskers, handschoenen, schorten, spatbrillen,... voor de zorgvertrekkers én anesthetica, antibiotica, filters, tubes, ... voor de patiënten. Procedures schrijven en voortdurend aanpassen, epidemiologische cijfers bijhouden, een veilige patiëntenflow creëren etc.

Een infectiecontrole-specialist onderscheidt zich vooral van zijn collega's door zijn afwijkend denk- en werkpatroon. Risico-reductie gebeurt op populatieniveau, er zijn risico's (niet alleen rond Covid-19 maar eigenlijk bij alle besmettelijke ziektes). Die zijn er gewoon en je moet er mee omgaan, punt. Informatie moet gefilterd worden uit alle medische literatuur, waar eerst de rommel van het waardevolle materiaal moet gescheiden worden. Op basis daarvan wordt een vertaalslag gemaakt, dat voor elk ziekenhuis verschillend kan zijn, zelfs al zijn ze gebaseerd op dezelfde wetenschappelijke studies.

Onze manier van denken moeten we proberen door te geven aan de brede bevolking en onze leidinggevenden. Eén vaste set van maatregelen toepassen in de hoop hét risico te lijf te gaan, is niet mogelijk. Er moeten verschillende maatregelen aangewend worden en naargelang de situatie zal de ene aan belang winnen ten nadele van een andere. En dit kan élke dag veranderen. Bekijk het als een schip: eens je van koers veranderde, kan je niet meer op automatische piloot varen, je zal voortdurend moeten bijsturen en wendbaar zijn. Het roer omgooien van een tanker is gemakkelijker gezegd dan gedaan, maar het moet."

Zoals de situatie nu is, is het verantwoord de scholen open te houden

Vooral over de risicoreductie wil ik het even hebben. Risicoreductie realiseren wij in controleerbare omgevingen. Laat net onze scholen een controleerbare omgeving zijn.

Onze Vlaamse scholen volgen de protocollen prima waardoor er amper clusters van infectie zijn. Dit in tegenstelling tot Wallonië en Brussel (volgens professor Herman Goossens, Radio 1, 17/11/2020). Desalniettemin gaan we er nog een laagje bovenop leggen door sneltests in het onderwijs te introduceren.

Volgens prof. Goossens gaan we deze vooral inzetten in Vlaanderen om de high risk contacts te detecteren, dus veel minder om de besmettingen te detecteren (omdat er niet veel zijn). De cijfers van het CLB ondersteunen zijn discours.

Dus de scholen moeten open blijven. Ze moeten. Zoveel als mogelijk. Want om ook een studie van KU Leuven te citeren: de leerachterstand van de eerste golf is al behoorlijk aanzienlijk. Een studie van de koepels wijst trouwens uit dat de leerachterstand van de scholieren in de lagere school na de eerste golf nu al een half jaar bedraagt. En ik heb het nog niet over het mentaal welzijn. Doe gerust eens een babbel met onze psychiaters, ze zullen u een juiste inschatting geven van de mentale impact van corona op de mens.

Scholen open houden, betekent niet dat je de situatie niet grondig moet volgen en desnoods bijsturen als dat nodig zou zijn. Zoals ik zei (in De Standaard): we moeten wendbaar zijn en steeds laveren. Maar zoals de situatie nu is, is het m.i. verantwoord de scholen open te houden.

Bron: KU Leuven.
© Bron: KU Leuven.
In februari 2020 contacteerde De Morgen mij en vroeg me wat ik over 'dat nieuwe coronavirus' dacht. Een heel gesprek werd samen gevat in één quote. Ik parafraseer: Ide houdt het hoofd koel, de zaak niet minimaliseren en niet maximaliseren. Daar kwam en komt het voor mij vandaag nog steeds op neer.In juni schreef ik het volgende in De Standaard:"We moeten allemaal een beetje infectiecontrole-specialist worden. Epidemiologen, virologen, microbiologen, vaccinologen,... passeren tegenwoordig geregeld de revue. Wie we nog niet vaak hoorden is de infectiecontrole-specialist. Dit is een nieuwe term, vroeger heette dit de ziekenhuishygiënist. Dat we deze speler in het Corona-veld nog niet vaak hoorden, is vooral te wijten aan het feit dat hij/zij het de laatste tijd ontzettend druk had in onze Vlaamse ziekenhuizen. Om het in militaire termen uit te drukken: de infectiecontrole-specialisten zijn de genietroepen. Ze zorgen voor bevoorrading, bouwen van bruggen, vrijmaken van routes, organiseren van behuizing... In dit verhaal gaat bevoorrading vooral over de zoektocht naar persoonlijk beschermingsmateriaal voor de troepen: maskers, handschoenen, schorten, spatbrillen,... voor de zorgvertrekkers én anesthetica, antibiotica, filters, tubes, ... voor de patiënten. Procedures schrijven en voortdurend aanpassen, epidemiologische cijfers bijhouden, een veilige patiëntenflow creëren etc.Een infectiecontrole-specialist onderscheidt zich vooral van zijn collega's door zijn afwijkend denk- en werkpatroon. Risico-reductie gebeurt op populatieniveau, er zijn risico's (niet alleen rond Covid-19 maar eigenlijk bij alle besmettelijke ziektes). Die zijn er gewoon en je moet er mee omgaan, punt. Informatie moet gefilterd worden uit alle medische literatuur, waar eerst de rommel van het waardevolle materiaal moet gescheiden worden. Op basis daarvan wordt een vertaalslag gemaakt, dat voor elk ziekenhuis verschillend kan zijn, zelfs al zijn ze gebaseerd op dezelfde wetenschappelijke studies.Onze manier van denken moeten we proberen door te geven aan de brede bevolking en onze leidinggevenden. Eén vaste set van maatregelen toepassen in de hoop hét risico te lijf te gaan, is niet mogelijk. Er moeten verschillende maatregelen aangewend worden en naargelang de situatie zal de ene aan belang winnen ten nadele van een andere. En dit kan élke dag veranderen. Bekijk het als een schip: eens je van koers veranderde, kan je niet meer op automatische piloot varen, je zal voortdurend moeten bijsturen en wendbaar zijn. Het roer omgooien van een tanker is gemakkelijker gezegd dan gedaan, maar het moet."Vooral over de risicoreductie wil ik het even hebben. Risicoreductie realiseren wij in controleerbare omgevingen. Laat net onze scholen een controleerbare omgeving zijn. Onze Vlaamse scholen volgen de protocollen prima waardoor er amper clusters van infectie zijn. Dit in tegenstelling tot Wallonië en Brussel (volgens professor Herman Goossens, Radio 1, 17/11/2020). Desalniettemin gaan we er nog een laagje bovenop leggen door sneltests in het onderwijs te introduceren. Volgens prof. Goossens gaan we deze vooral inzetten in Vlaanderen om de high risk contacts te detecteren, dus veel minder om de besmettingen te detecteren (omdat er niet veel zijn). De cijfers van het CLB ondersteunen zijn discours.Dus de scholen moeten open blijven. Ze moeten. Zoveel als mogelijk. Want om ook een studie van KU Leuven te citeren: de leerachterstand van de eerste golf is al behoorlijk aanzienlijk. Een studie van de koepels wijst trouwens uit dat de leerachterstand van de scholieren in de lagere school na de eerste golf nu al een half jaar bedraagt. En ik heb het nog niet over het mentaal welzijn. Doe gerust eens een babbel met onze psychiaters, ze zullen u een juiste inschatting geven van de mentale impact van corona op de mens.Scholen open houden, betekent niet dat je de situatie niet grondig moet volgen en desnoods bijsturen als dat nodig zou zijn. Zoals ik zei (in De Standaard): we moeten wendbaar zijn en steeds laveren. Maar zoals de situatie nu is, is het m.i. verantwoord de scholen open te houden.