...

Wat is uw algemene indruk van de regeringsverklaring?Dr. Lawrence Cuvelier: Eerst en vooral is het een zeer algemene verklaring. Veel van de initiatieven roepen het Waals Gewest op om samen te werken met andere instanties, in het bijzonder de federale regering. Ik zie niet in hoe bepaalde beleidslijnen op een andere manier zouden kunnen worden uitgevoerd, met de middelen van de Federatie Wallonië-Brussel of van het Waals Gewest.Toch kunnen we niet zeggen dat de intenties over het algemeen slecht zijn.Wat vindt u van de passages over de eerstelijn, in het bijzonder huisartsen?Een proactief beleid om huisartsen aan te moedigen zich in de praktijk te vestigen is een goede zaak. Maar ook dat vereist samenwerking met de federale overheid. Als je wilt dat artsen zich vestigen in gebieden waar een tekort is, heb je een efficiënt wachtsysteem nodig, een 1733-nummer dat werkt. Er komen heel wat parameters bij kijken. Het is ook belangrijk om te onthouden dat de beslissing om zich ergens te vestigen al tijdens de opleiding wordt genomen, soms zelfs al tijdens de eerste stages. Dus daar moeten we onze inspanningen op richten.De regeringsverklaring heeft het over het 'aanmoedigen' van artsen om zich ergens te vestigen, niet over het verplichten daarvan, zoals de MR aanvankelijk wilde in zijn programma...Het zou grappig zijn geweest als een liberale partij een arts zou willen dwingen om zich ergens te vestigen. Ik denk dat het een slechte oplossing zou zijn geweest. Jonge artsen zouden naar Frankrijk of elders zijn vertrokken. Je kunt problemen niet oplossen met verplichtingen. Je hebt positieve steun nodig, je moet vestigingsplaatsen promoten en je moet zeggen dat je ook geluk kunt vinden op het platteland.Is er iets in deze verklaring dat u op uw honger laat?Op het gebied van geestelijke gezondheid is het vrij beknopt. We kunnen niets doen zonder de huidige penurie aan zorgmedewerkers aan te pakken. Dat zal niet gebeuren in één enkele legislatuur. En als we dat probleem niet aanpakken, lopen we het risico dat we een tweedeling in de geestelijke gezondheidszorg creëren, waarbij de minst bedeelden naar overvolle centra moeten en de welgestelden duur moeten betalen voor hun geestelijke gezondheidszorg.Ik moet zeggen dat ik geen politicus zou willen zijn, want dit is geen eenvoudig probleem.Hoe zit het met gezondheidspromotie?Je merkt daar invloed van de Mutualités chrétiennes, vooral met 'gezondheid in heel het beleid'. Ook hier moeten we bepaalde obstakels uit de weg ruimen. Ik neem het voorbeeld van gezondheidsbevordering op scholen, wat niet gemakkelijk is. Leerkrachten moeten bereid zijn om een stukje terrein op te geven.Misschien nog een laatste woord over preventie. De regering is van plan om het budget dat aan preventie wordt besteed te verdubbelen en om met de federale regering te overleggen over de invoering van het principe van eerlijke verloning voor gezondheidzorgwerkers die tijd besteden aan preventie. Ik veronderstel dat dat een goede zaak is?Natuurlijk, maar het probleem is dat aan preventie doen voor een huisarts tegenwoordig een kafkaëske taak is. Er bestaat geen manier om officieel aan preventie te doen. Het wordt niet vergoed. Preventie als onderdeel van een regulier consult is complex. Neem het voorbeeld van een patiënt met griep: als ik tijd voor hem neem, krijg ik een volle wachtkamer achter hem. Het huidige systeem is zo dat wij als huisartsen betaald worden om te behandelen en niet om te voorkomen. Ik zou graag een preventieconsult die naam waardig willen kunnen aanbieden.