De drie 'Specialisten van het jaar' genieten veel aanzien in hun domein. Ze staan symbool voor de geëngageerde inzet van het medisch korps en van zorgverleners in het algemeen

Vlaams minister van Volksgezondheid en Welzijn Wouter Beke bespaart op preventie. Zijn zus en vader zijn huisarts - de laatste een gewaardeerd Artsenkrant-columnist -, zijn schoonzus is apotheker. "Met kerst is het ten huize Beke elk jaar een microeerstelijnsconferentie," dixit de CD&V-excellentie. Hij zou dus beter moeten weten.

Nog een slecht voorbeeld. Een zekere J.H., plastisch chirurg, was de laatste weken niet uit de actualiteit weg te branden. Vraag is of zijn ronduit weerzinwekkende uitspraken geen afbreuk doen aan 'de eer en de waardigheid' van het beroep.

Uit eigen huis komen er gelukkig veel positievere geluiden. We verwijzen naar de artsen die het tot 'Specialist van het jaar' schopten. Oftalmoloog Piet Noë schonk in 2017 de geldprijs aan het oogziekenhuis dat hij in Rwanda uit de grond stampte. De volgende editie, in 2018, won professor em. Greta Dereymaeker (KU Leuven). Sowieso heeft ze een oneindig aantal missies naar Afrika op haar actief staan. Zij gaf haar prijs aan twee goede doelen. En dit jaar won syndicalist Marc Moens de award. Eenzelfde scenario, zijn prijs besteedt hij aan drie binnenlandse goede doelen. Het altruïsme van deze artsen staat in schril contrast met de hebzucht van sommige politici die na een carrière in één van de vele parlementen zonder scrupules een riante uittredingsvergoeding opstrijken. Waarbij men zich bovendien soms vragen kan stellen bij hun maatschappelijke relevantie. Of is dit nu populisme?

De drie 'Specialisten van het jaar' genieten veel aanzien in hun domein. Ze staan symbool voor de geëngageerde inzet van het medisch korps en van zorgverleners in het algemeen. In deze donkere dagen voor de kerst is dat positief nieuws. Woorden wekken, voorbeelden trekken. De wereld is verbeterbaar. Namens de hele ploeg van Artsenkrant wens ik u fijne feesten en een voorspoedig 2020.

Vlaams minister van Volksgezondheid en Welzijn Wouter Beke bespaart op preventie. Zijn zus en vader zijn huisarts - de laatste een gewaardeerd Artsenkrant-columnist -, zijn schoonzus is apotheker. "Met kerst is het ten huize Beke elk jaar een microeerstelijnsconferentie," dixit de CD&V-excellentie. Hij zou dus beter moeten weten.Nog een slecht voorbeeld. Een zekere J.H., plastisch chirurg, was de laatste weken niet uit de actualiteit weg te branden. Vraag is of zijn ronduit weerzinwekkende uitspraken geen afbreuk doen aan 'de eer en de waardigheid' van het beroep.Uit eigen huis komen er gelukkig veel positievere geluiden. We verwijzen naar de artsen die het tot 'Specialist van het jaar' schopten. Oftalmoloog Piet Noë schonk in 2017 de geldprijs aan het oogziekenhuis dat hij in Rwanda uit de grond stampte. De volgende editie, in 2018, won professor em. Greta Dereymaeker (KU Leuven). Sowieso heeft ze een oneindig aantal missies naar Afrika op haar actief staan. Zij gaf haar prijs aan twee goede doelen. En dit jaar won syndicalist Marc Moens de award. Eenzelfde scenario, zijn prijs besteedt hij aan drie binnenlandse goede doelen. Het altruïsme van deze artsen staat in schril contrast met de hebzucht van sommige politici die na een carrière in één van de vele parlementen zonder scrupules een riante uittredingsvergoeding opstrijken. Waarbij men zich bovendien soms vragen kan stellen bij hun maatschappelijke relevantie. Of is dit nu populisme?De drie 'Specialisten van het jaar' genieten veel aanzien in hun domein. Ze staan symbool voor de geëngageerde inzet van het medisch korps en van zorgverleners in het algemeen. In deze donkere dagen voor de kerst is dat positief nieuws. Woorden wekken, voorbeelden trekken. De wereld is verbeterbaar. Namens de hele ploeg van Artsenkrant wens ik u fijne feesten en een voorspoedig 2020.