...

In het Staatsblad van 16 september werd het Vlaams decreet tot oprichting van het platform Vitalink bekend gemaakt. Het platform zal worden gebruikt voor de verwerking van gegevens die betrekking hebben op het gezondheids- en welzijnsbeleid, waarvoor de Vlaamse Gemeenschap bevoegd is. Het decreet treedt in werking op een datum die de Vlaamse regering vaststelt en uiterlijk op 1 januari 2023. Vitalink bestond reeds. Door de opheffing van het decreet van 3 maart 2004 betreffende de eerstelijnsgezondheidszorg en de samenwerking tussen de zorgaanbieders viel in 2019 de wettelijke verankering van Vitalink weg. Deze opheffing van Vitalink was echter niet beoogd, en er bestaat duidelijk een hoge nood aan een eerstelijnskluis en een gegevensdelingsplatform in Vlaanderen. Het decreet legt dus een nieuwe decretale basis onder Vitalink. Artikel 4 omschrijft het doel van Vitalink, namelijk het faciliteren van de uitwisseling van persoonsgegevens door een omgeving aan te bieden waarin gezondheids- en andere persoonsgegevens op een veilige manier kunnen worden geraadpleegd, opgeslagen en gedeeld. Het belangrijkste doel (er zijn er nog zes andere) van Vitalink is het faciliteren en organiseren van digitale gegevensdeling tussen actoren in de zorg maar ook met de zorggebruiker en dat met het oog op continue en kwaliteitsvolle zorg aan zorggebruikers. De definitie van zorggebruiker mag zeker niet onvermeld blijven: 'de patiënt of cliënt, namelijk de natuurlijke persoon aan wie zorg wordt verstrekt, al dan niet op eigen verzoek; of elke andere persoon aan wie zorg wordt verleend, al dan niet op eigen verzoek'. Wie zou die 'andere persoon' wel kunnen zijn? Juridisch alleen maar een rechtspersoon. Dat is zinloos. Vitalink zal dus niet alleen gezondheidsgegevens verwerken, maar ook de sociale status van de zorggebruiker; gegevens over diens welzijnstoestand; aangewezen zorgtaken voor de zorggebruiker; zorgplanning, zorgcoördinatie en zorgcommunicatie; de graad van zorgbehoevendheid van de zorggebruiker en diens levens- en zorgdoelen. Al deze gegevens mogen maximaal worden bewaard tot zes maanden na het overlijden van de zorggebruiker. Die bepaling lijkt moeilijk te verzoenen met de Zorgkwaliteitwet die bepaalt dat een arts het patiëntendossier moet bewaren gedurende minimum 30 en maximum 50 jaar te rekenen vanaf het laatste patiëntencontact. Die bepaling trad in werking op 1 januari 2022.