Opmerkelijk. Dat is het minste wat men kan zeggen over de resultaten van een recente gezondheidsenquête van de Landsbond der Onafhankelijke Ziekenfondsen. De Belgen, wereldberoemd omwille van hun Bourgondische levensstijl, zouden massaal gewonnen zijn voor verplichte maatregelen om hen gezonder te doen leven. Bij God is niets onmogelijk natuurlijk en dat een algemeen rookverbod een goede zaak is, zal u ons niet horen tegenspreken. Maar de realiteit is toch vaak anders. De participatiegraad aan screeningsprogramma's ligt bijvoorbeeld een heel stuk lager dan de zeven Belgen op tien die volgens deze peiling pro verplichting zouden zijn.
Laat staan dat de overheid nu plots het nationale gerecht biefstuk-friet of een goeie ouwe berenklauw bij de lokale friturist zou gaan verbieden wegens te ongezond. Verboden te verbieden, zoals de jongens en meisjes van mei '68 plachten te zeggen. En behalve een kleine minderheid gezondheidsfreaks lijkt het ons weinig waarschijnlijk dat de Belgen hiervoor gewonnen zouden zijn. Bovendien: welke regering legt dit soort maatregelen op? Allicht enkel eentje met electoraal-suïcidale neigingen.
Het voorgaande neemt niet weg dat de overheid sluipend en stoemelings soms verregaand ingrijpt. Zo bepaalde het beleid al heel wat jaren geleden een maximaal zoutgehalte in brood en gebak. Geen hond met een hoed die het opmerkte.
Een ander merkwaardig resultaat uit deze peiling: twee op drie Belgen hechten evenveel belang aan preventieve als aan curatieve gezondheidszorg. En dat in een land waar meer dan 97% van het budget naar het genezen van ziekten gaat en slechts luttele miljoenen naar het voorkomen ervan. Dringend tijd dus -- en dat geven ook internationale studies aan -- om het geweer op dit vlak van schouder te veranderen.