...
De cijfers impliceren niet noodzakelijk dat Oudenaardse kinderartsen in een privé-praktijk (te) snel naar antibiotica grijpen. De verklaring is wel dat in sommige - Vlaamse - arrondissementen ouders rechtstreeks met banale aandoeningen naar de pediater gaan en de huisarts overslaan. Omdat de densiteit aan pediaters laag ligt in Neufchâteau zien ze daar weinig kinderen die normaal naar de huisarts gaan.Zoals gezegd schommelt het voorschrijfgedrag voor antibiotica sterk. Dat geldt ook voor antibiotica in de tweede lijn - vooral macroliden, cefalosporinen, amoxiclav - die men vooral bij kinderen niet onmiddellijk voorschrijft. In het arrondissement Borgworm bedraagt dit 50 à 60% van het aantal kinderen in de ambulante pediatriepraktijk. In het nabijgelegen Hoei is dit 30 à 35%. Voor de indicatoren amoxicilline versus amoxiclav is dat in Neufchâteau 45 à 50%. Dat is erg weinig vergeleken met de 85 à 90% in het arrondissement Maaseik. Deze statistieken willen zeggen dat pediaters in Maaseik minder snel teruggrijpen naar zwaardere antibiotica. Dat is uiteraard positief.Het zijn enkele merkwaardige vaststellingen uit de presentatie die dokter Pascal Meeus (Riziv) hield op de algemene vergadering van de Belgische beroepsvereniging van kinderartsen. Hij nam de variaties in de praktijkvoering en het (sterk uiteenlopende) voorschrijfgedrag inzake anti biotica per arrondissement onder de loep. Daarnaast splitste Meeus voor het eerst het aantal actieve voltijdse kinderartsen op in subdisciplines naargelang het aantal uitgevoerde digestieve endoscopieën, bronchoscopieën en hartecho's.