Bijna vier jaar verder wordt dr. Luc Colemont door zijn collega's genomineerd voor de prestigieuze onderscheiding Specialist van het Jaar en is er één thema dat in alle echelons van de gezondheidszorg als remedie voor de toekomst naar voor wordt geschoven: preventie!

Iedereen heeft vandaag de mond vol van preventiegeneeskunde als oplossing van tal van problemen. In die zin zou men kunnen zeggen met de lezingen die u geeft en de acties die u onderneemt, dat u nog steeds aan geneeskunde doet?

"Volkomen waar", beaamt dr. Luc Colemont. "Waar ik vroeger patiënten met darmkanker behandelde, tracht ik nu te verhinderen dat mensen darmkanker krijgen. Na longkanker is het de nummer 2 qua sterfgevallen, mannen en vrouwen samen, in ons land. Jaja, darmkanker treft 1 op 20 van uw lezers. In een welvaartsstaat is dit totaal onaanvaardbaar omdat de ziekte zo eenvoudig vroegtijdig op te sporen is. Ik geloof dat we trots mogen zijn op het niveau van het wetenschappelijk onderzoek in Vlaanderen. Maar het is tegelijk verbijsterend hoe een poepsimpele test van de stoelgang nog niet overal ingeburgerd is. Misschien is het te gemakkelijk en niet high-tech genoeg...."

Storytelling

Luc Colemont heeft de gave van het woord en de kracht van de overtuiging. Sedert 1 januari 2016 heeft hij er 475 lezingen opzitten in binnen- en buitenland, in het Nederlands, het Frans, het Engels én ... het Italiaans. Waarom dokter Colemont zich zo met hart en ziel op de Italiaanse taal gestort heeft, is genoegzaam bekend... Wat we echter willen weten is hoe een geneesheer die jarenlang wetenschappelijke uiteenzettingen ten gehore gebracht heeft, naadloos kan omschakelen naar een meer populair discours voor het grote publiek.

"Dat is een goeie vraag. En ik moet de mensen dan gedurende een uur of zo onderhouden over darmkanker nog wel. Best om je publiek al even aan het lachen te brengen nog voor je begint met plaatjes tonen. Als specialist trachtte ik met mijn patiënten ook altijd het ijs te breken door een praatje te maken. Van iedereen kende ik het beroep en hun hobby's. Iemand noemde me ooit 'dr. Calmant' ( lacht).

(Lees verder onder de foto.)

"Het is verbijsterend hoe een poepsimpele test van de stoelgang nog niet overal ingeburgerd is. Misschien is het te gemakkelijk en niet high-tech genoeg....", Jerry De Brie
"Het is verbijsterend hoe een poepsimpele test van de stoelgang nog niet overal ingeburgerd is. Misschien is het te gemakkelijk en niet high-tech genoeg...." © Jerry De Brie

"Als ik een lezing breng is dat eigenlijk een vorm van infotainment. Ik begin met mijn das los te knopen en uit te doen, de rest is veelal geïmproviseerd. De sleutel is storytelling, het moet een verhaal zijn dat je vertelt. Wat niet wegneemt dat het om een bloedernstig onderwerp gaat. Beeld is ook belangrijk, ik ben een beelddenker. Als ik zeg dat er sedert het begin van dit jaar tot vandaag in ons land 2.394 doden door darmkanker en 6.118 nieuwe gevallen (op 24 september, nvdr) zijn geteld, dan toon ik een doodsprentje. Elke dag pas ik mijn plaatjes aan. Een lezing is nooit twee keer hetzelfde. Moeilijkst is als je voor de Europese Commissie je boodschap mag brengen en daarvoor ... 5 minuten spreektijd krijgt."

Sociale media

Misschien nog belangrijker dan de lezingen, om 'impact' te krijgen op het maatschappelijk veld, zijn de sociale media. Op dit vlak onderscheidt Luc Colemont zich dagelijks, wat hoogst verwonderlijk is voor iemand die geboren is in 1957. "( lacht) Eerlijk, ik kende daar ook maar weinig van. Ik ben erin gerold dankzij drie jonge studenten van amper 17, die op een paar dagen tijd de website van Stop Darmkanker hebben ontworpen. Dankzij hen ben ik ook het belang gaan inzien van de sociale media. Onze Facebookpagina heeft ( even checken op de smartphone) 123.571 volgers. Er gaat geen dag voorbij of ik tweet een bericht. Het is trouwens via Twitter dat ik in contact ben gekomen met Marc Coucke."

Dankbaar is Luc Colemont voor twee figuren die aan de basis liggen van zijn carrièreswitch: zijn echtgenote die hem duidelijk liet weten dat hij wat te veel hooi op de vork nam en keuzes moest maken, en ... Marc Coucke die het maken van die keuze vergemakkelijkte door een genereus bedrag te doneren aan vzw Stop Darmkanker "wat mij de kans gegeven heeft om het ziekenhuis te verlaten".

(Lees verder onder het logo.)

AK
© AK

Stap naar politiek?

"Of ik daardoor een ander mens geworden ben?" (aarzelend) "Ik heb niet meer de stress en de verantwoordelijkheden van het ziekenhuis, waar de organisatie ondersteboven gegooid werd door fusieperikelen, waar je mensen zag uitvallen door burn-out... Ik heb nu een ander soort stress waarin beroep, missie, roeping, passie een evenwicht vormen. De Japanners noemen dit Ikigai, je reden van bestaan, en als je die vindt en ernaar leeft, staat je een lang en gelukkig leven te wachten."

U bent nu bezig met preventie, in de zin van mensen, organisaties en 'de politiek' trachten te overtuigen. U zou ook de stap kunnen zetten naar de besluit vorming. "Bij de jongste verkiezingen heeft een partij mij een verkiesbare plaats voor het Europese parlement aangeboden. Ik heb hen vriendelijk bedankt. Ik voel me de laatste jaren wel meer politicus, met dat verschil: ik heb slechts één agendapunt: stop darmkanker! Ons probleem, darmkanker, is een partijoverschrijdend probleem. De tijd van 'white papers' en 'rondetafelconferenties' ligt voor mij achter mij. We need action. Af en toe moet je op de barricade gaan staan en initiatief nemen. Ik denk niet dat politiek iets voor mij is: dan leg ik mij vast aan de ketting. Wij zijn onze eigen partij!"

Uw stem uitbrengen voor de prijs 'Specialist van het Jaar' kan hier..

De genomineerden

Dit jaar organiseert Artsenkrant/Le journal du Médecin samen met het VBS voor de derde maal de prijs 'Specialist van het Jaar'. Vorige maand vergaderde de jury over 20 dossiers van artsen voorgedragen door de beroepsverenigingen aangesloten bij het VBS en door de redacties van Artsenkrant en Le journal du Médecin. Dat op basis van een aantal welbepaalde criteria (communicatie, empathie, samenwerking enz.). De Nederlandstalige genomineerde artsen stellen we in vijf opeenvolgende edities aan u voor. Daarna krijgt u, lezer van Artsenkrant, het laatste woord. U kan uw stem uitbrengen op de kandidaat van uw keuze. Wie de meeste stemmen haalt, wordt 'Specialist van het Jaar'. Op zaterdag 23 november zal de winnaar de prijs in ontvangst nemen. Bij die gelegenheid organiseren Artsenkrant en het VBS ook een symposium over 'een toekomstvisie voor de specialistische geneeskunde'.

ak
© ak

Bijna vier jaar verder wordt dr. Luc Colemont door zijn collega's genomineerd voor de prestigieuze onderscheiding Specialist van het Jaar en is er één thema dat in alle echelons van de gezondheidszorg als remedie voor de toekomst naar voor wordt geschoven: preventie!Iedereen heeft vandaag de mond vol van preventiegeneeskunde als oplossing van tal van problemen. In die zin zou men kunnen zeggen met de lezingen die u geeft en de acties die u onderneemt, dat u nog steeds aan geneeskunde doet?"Volkomen waar", beaamt dr. Luc Colemont. "Waar ik vroeger patiënten met darmkanker behandelde, tracht ik nu te verhinderen dat mensen darmkanker krijgen. Na longkanker is het de nummer 2 qua sterfgevallen, mannen en vrouwen samen, in ons land. Jaja, darmkanker treft 1 op 20 van uw lezers. In een welvaartsstaat is dit totaal onaanvaardbaar omdat de ziekte zo eenvoudig vroegtijdig op te sporen is. Ik geloof dat we trots mogen zijn op het niveau van het wetenschappelijk onderzoek in Vlaanderen. Maar het is tegelijk verbijsterend hoe een poepsimpele test van de stoelgang nog niet overal ingeburgerd is. Misschien is het te gemakkelijk en niet high-tech genoeg...."Luc Colemont heeft de gave van het woord en de kracht van de overtuiging. Sedert 1 januari 2016 heeft hij er 475 lezingen opzitten in binnen- en buitenland, in het Nederlands, het Frans, het Engels én ... het Italiaans. Waarom dokter Colemont zich zo met hart en ziel op de Italiaanse taal gestort heeft, is genoegzaam bekend... Wat we echter willen weten is hoe een geneesheer die jarenlang wetenschappelijke uiteenzettingen ten gehore gebracht heeft, naadloos kan omschakelen naar een meer populair discours voor het grote publiek."Dat is een goeie vraag. En ik moet de mensen dan gedurende een uur of zo onderhouden over darmkanker nog wel. Best om je publiek al even aan het lachen te brengen nog voor je begint met plaatjes tonen. Als specialist trachtte ik met mijn patiënten ook altijd het ijs te breken door een praatje te maken. Van iedereen kende ik het beroep en hun hobby's. Iemand noemde me ooit 'dr. Calmant' ( lacht).(Lees verder onder de foto.)"Als ik een lezing breng is dat eigenlijk een vorm van infotainment. Ik begin met mijn das los te knopen en uit te doen, de rest is veelal geïmproviseerd. De sleutel is storytelling, het moet een verhaal zijn dat je vertelt. Wat niet wegneemt dat het om een bloedernstig onderwerp gaat. Beeld is ook belangrijk, ik ben een beelddenker. Als ik zeg dat er sedert het begin van dit jaar tot vandaag in ons land 2.394 doden door darmkanker en 6.118 nieuwe gevallen (op 24 september, nvdr) zijn geteld, dan toon ik een doodsprentje. Elke dag pas ik mijn plaatjes aan. Een lezing is nooit twee keer hetzelfde. Moeilijkst is als je voor de Europese Commissie je boodschap mag brengen en daarvoor ... 5 minuten spreektijd krijgt."Misschien nog belangrijker dan de lezingen, om 'impact' te krijgen op het maatschappelijk veld, zijn de sociale media. Op dit vlak onderscheidt Luc Colemont zich dagelijks, wat hoogst verwonderlijk is voor iemand die geboren is in 1957. "( lacht) Eerlijk, ik kende daar ook maar weinig van. Ik ben erin gerold dankzij drie jonge studenten van amper 17, die op een paar dagen tijd de website van Stop Darmkanker hebben ontworpen. Dankzij hen ben ik ook het belang gaan inzien van de sociale media. Onze Facebookpagina heeft ( even checken op de smartphone) 123.571 volgers. Er gaat geen dag voorbij of ik tweet een bericht. Het is trouwens via Twitter dat ik in contact ben gekomen met Marc Coucke."Dankbaar is Luc Colemont voor twee figuren die aan de basis liggen van zijn carrièreswitch: zijn echtgenote die hem duidelijk liet weten dat hij wat te veel hooi op de vork nam en keuzes moest maken, en ... Marc Coucke die het maken van die keuze vergemakkelijkte door een genereus bedrag te doneren aan vzw Stop Darmkanker "wat mij de kans gegeven heeft om het ziekenhuis te verlaten".(Lees verder onder het logo.)"Of ik daardoor een ander mens geworden ben?" (aarzelend) "Ik heb niet meer de stress en de verantwoordelijkheden van het ziekenhuis, waar de organisatie ondersteboven gegooid werd door fusieperikelen, waar je mensen zag uitvallen door burn-out... Ik heb nu een ander soort stress waarin beroep, missie, roeping, passie een evenwicht vormen. De Japanners noemen dit Ikigai, je reden van bestaan, en als je die vindt en ernaar leeft, staat je een lang en gelukkig leven te wachten."U bent nu bezig met preventie, in de zin van mensen, organisaties en 'de politiek' trachten te overtuigen. U zou ook de stap kunnen zetten naar de besluit vorming. "Bij de jongste verkiezingen heeft een partij mij een verkiesbare plaats voor het Europese parlement aangeboden. Ik heb hen vriendelijk bedankt. Ik voel me de laatste jaren wel meer politicus, met dat verschil: ik heb slechts één agendapunt: stop darmkanker! Ons probleem, darmkanker, is een partijoverschrijdend probleem. De tijd van 'white papers' en 'rondetafelconferenties' ligt voor mij achter mij. We need action. Af en toe moet je op de barricade gaan staan en initiatief nemen. Ik denk niet dat politiek iets voor mij is: dan leg ik mij vast aan de ketting. Wij zijn onze eigen partij!"