...
Transgenderidentiteit wordt momenteel als een mentale stoornis gezien in de twee belangrijkste diagnostische instrumenten ter wereld, de ICD-10 (International Classification of Diseases, van WHO, World Health Organization) en de DSM-5 (Diagnostical and Statistical Manual of Mental Disorders van APA, American Psychiatric Association). Die psychiatrische classificatie ligt zeer sterk onder vuur. Zowel medici, hulpverleners, wetenschappers, mensenrechtenactivisten als transgenders pleiten voor een hervorming. Zij argumenteren dat spreken over genderdysforie of genderidentiteitsstoornis het verschijnsel pathologiseert.Daarop stelde een werkgroep van de WHO voor om transgenderidentiteit in de ICD-11 niet meer op te nemen als een mentale stoornis.Onderzoekers aan het Nationaal Instituut voor Psychiatrie Ramón de la Fuente Muñiz in Mexico onderzochten de toepasbaarheid van dit voorstel en ondervroegen daarvoor 250 transgenders. De resultaten van die veldstudie verschenen onlangs in The Lancet Psychiatry.Een belangrijk element in de definitie van mentale stoornissen is dat ze geassocieerd worden met leed en disfunctie. Maar uit de studie blijkt dat de emotionele, sociale en existentiële problemen die de ondervraagde transgenders ervaren en het afwijkend gedrag dat ze vertonen meer veroorzaakt worden door ervaringen met sociale afwijzing en geweld dan met genderincongruentie zelf. De studie is de eerste van verschillende veldonderzoeken en wordt momenteel gerepliceerd in Brazilië, Frankrijk, Indië, Libanon en Zuid-Afrika.Samen met de WHO-werkgroep argumenteren de auteurs om transgenderidentiteit in de volgende editie van de ICD op te nemen onder een nieuw hoofdstuk, over seksuele gezondheid. Dit zou volgens hen het dubbele stigma uit de wereld kunnen helpen: namelijk het stigma van een mentale stoornis te hebben én transgender te zijn.