...
De onduidelijkheid over welke richting het uitgaat met haar thuisland, hoe de nieuwe talibanmachthebbers te werk zullen gaan en wat ze van plan zijn, maken dr. Arzoo heel bezorgd. "Ik heb dagelijks contact met mijn schoonfamilie, vriendinnen, collega's. Ik kan hen alleen proberen gerust te stellen. Ik wil heel graag iets doen, maar tegelijk voel ik me zo machteloos." Het aangrijpende verhaal van de arts van UZ Gent en haar vlucht uit Afghanistan (AK 2598) maakt dat wat zich nu in haar thuisland heeft afgespeeld haar een heel sterk déjà vu-gevoel geeft. "Mijn kinderen hadden na lang aandringen verkregen dat wij met ons gezin eindelijk nog eens vakantie hadden gepland. Maar de laatste dagen op onze vakantiebestemming zaten mijn man en ik constant het nieuws te volgen, waren we heel de tijd bezig met onze gsm en op sociale media - zozeer dat ik tegen de kinderen gezegd heb: 'We keren vervroegd terug naar Gent, ons hoofd staat niet op vakantie.'" De razendsnelle opmars van de taliban en dito ineenstorting van het regime in Afghanistan roepen inderdaad heel veel vragen op, meent dr. Arzoo. "Hoe kan het dat het leger en de overheid die opmars niet hebben kunnen stoppen? Ik ben geen militair, maar op sociale media circuleren filmpjes van Afghaanse regeringssoldaten die door hun commandanten gedwongen werden om hun wapens af te geven. Dat doet me denken dat dit allemaal gepland moet zijn geweest. Dat een regime op pakweg tien dagen ineen stuikt en niemand de opmars van de taliban lijkt te kunnen tegenhouden, da's toch niet normaal."