In dit schrijven richt ik mij tot collega dr. Pieter Koopman. Sta me toe enkele kanttekeningen te maken bij uw bijdrage 'De man in het rood', met name Frank Vandenbroucke ('VDB'), in Artsenkrant van 3 december 2020, blz 34.

Ik neem vooreerst aan dat u het met mij eens bent dat de huidige ziekenhuisfinanciering overconsumptie enkel maar in de hand werkt. Ik kan u ettelijke voorbeelden uit eigen praktijk beschrijven waarbij ik niks anders kon concluderen dan dat de aangevraagde onderzoeken compleet overbodig waren, en dus kostenverspillend.

Dus dat er iets moet gedaan worden, daar twijfelt niemand nog aan, mag ik hopen. Hoe die hervorming er dan wel uitziet, daar heerst blijkbaar nogal wat verwarring rond.

Uit uw discours blijkt een zeker misprijzen en dédain ten aanzien van de huidige minister van Volksgezondheid over de wijze waarop hij dit probleem wil aanpakken. Wat het verbranden van geld te maken heeft met het oplossen van dit urgent probleem, is me vooralsnog een raadsel. Maar so far, so good.

Laat me beginnen met iets recht te zetten: honoraria zijn wel degelijk overheidsgeld, of toch voor een groot stuk, en dus belastinggeld. Dat de overheid daar dan een zekere mate van controle over wil, is niet meer dan logisch. Als er dus overbodige en onnodige onderzoeken worden gedaan, kun je het de overheid niet ten kwade duiden dat ze dat dus wil controleren. Met andere woorden, u en ik worden wel degelijk grotendeels vergoed door de belastingbetaler.

De structurele onderfinanciering van de ziekenhuizen leidt ertoe dat er in sommige instellingen buitensporige supplementen worden aangerekend, waardoor dan weer de hospitalisatieverzekeringen de pan uit swingen. Wie is hier het slachtoffer van? Het antwoord kent u evengoed als ik.

Het gegeven dat er ook zoveel mist gezaaid wordt over de salarissen of erelonen van artsen, zal daar niet vreemd aan zijn. Blijkbaar mag er geen transparantie zijn op de met overheidsgeld gefinancierde erelonen... Begrijpe wie kan. Tenzij er iets te verbergen valt? Ik mag hopen van niet.

Hoog tijd om eens tabula rasa te maken van een aantal goed bewaarde geheimen die vooral het daglicht niet mogen zien

Ten tweede is er het alom gekende gegeven dat er in ziekenhuizen een niet te verantwoorden discrepantie bestaat tussen de inkomsten van de verschillende disciplines. Dit is een oud zeer, dat al decennia gekend is. Toch wordt hier niks aan gedaan. Eigenaardig toch, niet? Er is geen enkele reden te bedenken om technische specialiteiten meer te vergoeden dan intellectuele. Er zijn voorbeelden genoeg van landen waar die lonen veel meer in evenwicht zijn.

Ten derde, waarom zou de financiering van de ziekenhuisuitrusting door de Overheid geen valabel idee zijn, het onderzoeken waard? Het zou alvast een aantal hogerop geciteerde pijnpunten en scheefgegroeide situaties mee kunnen helpen oplossen. Dus ja, VDB heeft zeker een punt als hij, tezamen met een grondige hervorming van de financiering, ook de verloning wil herevalueren en bijsturen.

Bovendien zijn er de laatste jaren zijn tal van grootschalige investeringen gedaan in nieuwe ziekenhuizen. Mochten al die ziekenhuizen zo verlieslatend zijn, dan zegt mijn gezond verstand dat dergelijke uitgaven niet zouden kunnen gedaan zijn. Ik ga zelfs meer zeggen, het is voor een stuk dankzij de overconsumptie van medische zorgen dat die gloednieuwe hospitalen er staan.

Een ander item dat rechtzetting verdient is uw idee over de functionering van een aantal overheidssectoren zoals het onderwijs, proximus, en andere. Dat deze sectoren meer dan andere groter ziekteverzuim zouden kennen, dat financieel wanbeheer er welig tiert, dat de prestaties ondermaats zijn, dat is de realiteit compleet geweld aandoen.

Ten eerste kent u die sectoren niet, ten tweede presteert ons onderwijs gemiddeld genomen zeer goed, evenzo met Proximus, en ten derde is uw beschuldiging van financieel wanbeleid compleet van de pot gerukt. U laat het uitschijnen dat de overheid gewoon een grote geldverslindende machine is, zonder efficientie.

Conclusie: prestatiefinanciering leidt tot overconsumptie, meer dan ons lief is. De ettelijke miljarden die jaarlijks nutteloos worden uitgegeven, worden door de nietsvermoedende burger braafjes opgehoest, evenals de vaak buitensporige supplementen.

Dat VDB wil sleutelen aan enkele pijnpunten hiervan, dat hij de problemen durft benoemen zoals ze zijn, verdient op zich al applaus. We hebben genoeg voorgangers van hem gezien die het niet aandurfden enkele heilige huisjes te doen sneuvelen. Hoog tijd om eens tabula rasa te maken van een aantal goed bewaarde geheimen die vooral het daglicht niet mogen zien, wegens te explosieve materie.

Reactie dr. Pieter Koopman:

Beste collega Van den Abeele,

Ik heb groot respect voor u als ongetwijfeld toegewijde huisarts (Artsenkrant van 10 december blz. 37). Verrast door uw kennis van talrijke overheidssectoren en uw helder zicht op het kluwen van de overheidsfinanciën, durf ik u enkele cijfers voorleggen. 15% van de Vlamingen is zelfstandige; nochtans schreef ik afgelopen jaren infinitesimaal meer werkverlet uit voor werknemers. De operationele werking van de staat kost ons meer dan 60 miljard euro per jaar. New York wordt bestuurd door slechts 53 politici, Brussel telt er meer dan 900. Mijn gezond verstand zegt: niet efficiënt.

Ik ben het oneens met uw 'conclusie' dat prestatiefinanciering leidt tot overconsumptie. Uw anekdotische casuïstiek is niet hetzelfde als onweerlegbaar cijfermatig bewijs. Een probleem van overconsumptie ligt allicht even vaak bij de patiënt zelf, de verwijzer, een genegeerd advies voor preventie (rookstop, gewichtsverlies), of verlengen van leven zonder kwaliteit. Ik kan u verzekeren dat er in de acute cardiologie prestaties geleverd worden waarbij de intellectuele uitdaging, verantwoordelijkheid, en kans op complicaties vele malen groter is dan bij mijn consultatiegesprekken. En nogmaals: het honorarium hiervoor is geen overheidsgeld; de terugbetaling hiervan aan de patiënt wel.

Het staat vast dat we samen moeten denken over de ontoereikende ziekenhuisfinanciering en overmatige supplementen. U wilt landen rondom ons tot voorbeeld stellen? Ik hoop alvast van ganser harte dat het systeem van de NHS nooit het vasteland bereikt. Herevaluatie van de verloning is één zaak, het op de openbare omroep bepleiten van specialisten in loondienst, zonder genuanceerd overleg, en de publieke opinie kanten tegen de hand die hen heelt, is verfoeilijk. Hoeveel huisartsen zouden hun apparatuur en vaste loon van het nabije ziekenhuis willen ontvangen?

Uit uw discours blijkt 'een zeker misprijzen en dédain' ten aanzien van specialistische geneeskunde. Ik reik u de hand om samen te strijden voor het welzijn van de patiënt, in plaats van elkaar te bestrijden. We hebben elkaar nodig...

In dit schrijven richt ik mij tot collega dr. Pieter Koopman. Sta me toe enkele kanttekeningen te maken bij uw bijdrage 'De man in het rood', met name Frank Vandenbroucke ('VDB'), in Artsenkrant van 3 december 2020, blz 34.Ik neem vooreerst aan dat u het met mij eens bent dat de huidige ziekenhuisfinanciering overconsumptie enkel maar in de hand werkt. Ik kan u ettelijke voorbeelden uit eigen praktijk beschrijven waarbij ik niks anders kon concluderen dan dat de aangevraagde onderzoeken compleet overbodig waren, en dus kostenverspillend.Dus dat er iets moet gedaan worden, daar twijfelt niemand nog aan, mag ik hopen. Hoe die hervorming er dan wel uitziet, daar heerst blijkbaar nogal wat verwarring rond. Uit uw discours blijkt een zeker misprijzen en dédain ten aanzien van de huidige minister van Volksgezondheid over de wijze waarop hij dit probleem wil aanpakken. Wat het verbranden van geld te maken heeft met het oplossen van dit urgent probleem, is me vooralsnog een raadsel. Maar so far, so good.Laat me beginnen met iets recht te zetten: honoraria zijn wel degelijk overheidsgeld, of toch voor een groot stuk, en dus belastinggeld. Dat de overheid daar dan een zekere mate van controle over wil, is niet meer dan logisch. Als er dus overbodige en onnodige onderzoeken worden gedaan, kun je het de overheid niet ten kwade duiden dat ze dat dus wil controleren. Met andere woorden, u en ik worden wel degelijk grotendeels vergoed door de belastingbetaler. De structurele onderfinanciering van de ziekenhuizen leidt ertoe dat er in sommige instellingen buitensporige supplementen worden aangerekend, waardoor dan weer de hospitalisatieverzekeringen de pan uit swingen. Wie is hier het slachtoffer van? Het antwoord kent u evengoed als ik. Het gegeven dat er ook zoveel mist gezaaid wordt over de salarissen of erelonen van artsen, zal daar niet vreemd aan zijn. Blijkbaar mag er geen transparantie zijn op de met overheidsgeld gefinancierde erelonen... Begrijpe wie kan. Tenzij er iets te verbergen valt? Ik mag hopen van niet. Ten tweede is er het alom gekende gegeven dat er in ziekenhuizen een niet te verantwoorden discrepantie bestaat tussen de inkomsten van de verschillende disciplines. Dit is een oud zeer, dat al decennia gekend is. Toch wordt hier niks aan gedaan. Eigenaardig toch, niet? Er is geen enkele reden te bedenken om technische specialiteiten meer te vergoeden dan intellectuele. Er zijn voorbeelden genoeg van landen waar die lonen veel meer in evenwicht zijn. Ten derde, waarom zou de financiering van de ziekenhuisuitrusting door de Overheid geen valabel idee zijn, het onderzoeken waard? Het zou alvast een aantal hogerop geciteerde pijnpunten en scheefgegroeide situaties mee kunnen helpen oplossen. Dus ja, VDB heeft zeker een punt als hij, tezamen met een grondige hervorming van de financiering, ook de verloning wil herevalueren en bijsturen. Bovendien zijn er de laatste jaren zijn tal van grootschalige investeringen gedaan in nieuwe ziekenhuizen. Mochten al die ziekenhuizen zo verlieslatend zijn, dan zegt mijn gezond verstand dat dergelijke uitgaven niet zouden kunnen gedaan zijn. Ik ga zelfs meer zeggen, het is voor een stuk dankzij de overconsumptie van medische zorgen dat die gloednieuwe hospitalen er staan. Een ander item dat rechtzetting verdient is uw idee over de functionering van een aantal overheidssectoren zoals het onderwijs, proximus, en andere. Dat deze sectoren meer dan andere groter ziekteverzuim zouden kennen, dat financieel wanbeheer er welig tiert, dat de prestaties ondermaats zijn, dat is de realiteit compleet geweld aandoen.Ten eerste kent u die sectoren niet, ten tweede presteert ons onderwijs gemiddeld genomen zeer goed, evenzo met Proximus, en ten derde is uw beschuldiging van financieel wanbeleid compleet van de pot gerukt. U laat het uitschijnen dat de overheid gewoon een grote geldverslindende machine is, zonder efficientie. Conclusie: prestatiefinanciering leidt tot overconsumptie, meer dan ons lief is. De ettelijke miljarden die jaarlijks nutteloos worden uitgegeven, worden door de nietsvermoedende burger braafjes opgehoest, evenals de vaak buitensporige supplementen. Dat VDB wil sleutelen aan enkele pijnpunten hiervan, dat hij de problemen durft benoemen zoals ze zijn, verdient op zich al applaus. We hebben genoeg voorgangers van hem gezien die het niet aandurfden enkele heilige huisjes te doen sneuvelen. Hoog tijd om eens tabula rasa te maken van een aantal goed bewaarde geheimen die vooral het daglicht niet mogen zien, wegens te explosieve materie.