De overheidscommunicatie laat de laatste maanden nogal wat te wensen over. De kakofonie aan uitspraken van regionale en federale ministers, experten allerhande en uitgelekte nota's doen de geloofwaardigheid van de politici en het overheidsapparaat geen goed.
Het heet dat regeren vooruitzien is. Soms valt daar weinig van te merken. Waarom wordt nu bijvoorbeeld pas schoorvoetend werk gemaakt van een boostervaccin voor het zorgpersoneel? Drie weken geleden had dat ook gekund. Wellicht hadden ziekenhuizen dan over voldoende personeel beschikt om alle bedden en afdelingen open te houden.
Bij het ter perse gaan dinsdag was uiteraard nog niet bekend welke maatregelen het overlegcomité gisteren woensdag in petto had. Allicht gaat het in de richting van meer telewerk, meer vaccineren en meer mondmaskers. Wat dat laatste betreft, hopen we dat onze negenjarigen de Sint breed lachend kunnen verwelkomen.
Waarom wordt nu pas schoorvoetend werk gemaakt van een boostervaccin voor het zorgpersoneel?
De verplichte vaccinatie van het zorgpersoneel komt er vanaf 2022. We zijn voor. Een inenting zou voor iemand die in de zorg werkt evident moeten zijn. Het is wel afwachten hoe mensen daarop gaan reageren; de gezondheids- en welzijnssector heeft niet bepaald volk op overschot.
Over een dwangmatige vaccinatie van de hele bevolking zijn de meningen verdeeld. Een vergelijking met het verplichte poliovaccin bij onmondige ukjes gaat natuurlijk niet op. En er hoeft geen tekeningetje bij. Dit tast de fysieke integriteit van volwassen mensen aan. Dat is zwaarwichtig. Er kan dus maar beter vooraf goed over worden nagedacht. Primeert het algemeen maatschappelijk belang op de vrijheid van het individu? Voor het gros van de overbelaste huisartsen, apothekers en specialisten is de vraag stellen ze beantwoorden. Toch blijft het moeilijk, ook om het in de praktijk te brengen en te controleren.