De overheid moet de wachttijden in de geestelijke gezondheidszorg tegen 2022 halveren. Dat zegt de Vlaamse Vereniging voor Psychiatrie. Het nieuwe regeerakkoord moet een financieel groeiplan bevatten om dat te realiseren.
...
Het duurt gemiddeld 50 dagen voordat iemand die is doorverwezen naar een Centrum voor Geestelijke Gezondheidszorg een intakegesprek krijgt. En het duurt dan nog eens gemiddeld 50 dagen voordat een behandeling wordt opgestart.Dat staat te lezen in de cijfers die Zorg en Gezondheid bijhoudt over deze centra. Huisartsen en andere professionals ondervinden dat ook bij een doorverwijzing naar het ziekenhuis of naar een privépraktijken de patiënt niet zelden lange tijd moet wachten.En soms loopt het echt te spuigaten uit. Een diagnostisch onderzoek naar ontwikkelingsstoornissen bij kinderen, zoals ADHD, kan vijftien maanden op zich laten wachten. Stel eens dat het om kanker ging, zegt de VVP.Toenemend aantal - te schaarse opvangDe wachttijden zijn een gevolg van het toenemend aantal mensen met psychische problemen - bijvoorbeeld in de oudere leeftijdsklassen, of bij mensen die van een laag en onzeker inkomen moeten leven.De eerste en de nulde lijn krijgen onvoldoende mogelijkheden om de toenemende zorgvraag op te vangen. De terugbetaling van psychologische hulp in de eerste lijn blijft ook erg beperkt.Door de vermaatschappelijking van de zorg vallen ziekenhuisbedden weg en wordt nog meer een beroep gedaan op de te weinig uitgebouwde ambulante zorg.Maar ook in de gespecialiseerde hulp zijn er plaatsen tekort, bijvoorbeeld in de crisisopvang en in de verslavingszorg. En in het bijzonder voor mensen die met een combinatie van psychische problemen kampen.Wachten is schadelijkDe lange wachttijden kunnen de problemen alleen maar verergeren.Huisartsen zien zich gedwongen mensen met psychische problemen zoveel mogelijk zelf te helpen. Ze doen dan misschien te gauw een beroep op psychofarmaca - want die zijn een stuk sneller toegankelijk dan andere vormen van zorg die meer aangewezen zouden zijn.Wanneer ze er geen weg mee weten sturen zorgverleners in de eerste lijn de patiënt maar door naar de spoeddienst, in de hoop dat hij dan snel opgevangen wordt in de psychiatrische afdeling. Hoewel hij daar dan mogelijk de plaats inneemt van iemand die nog duidelijker aan deze opvang nood heeft.Groeiplan GGZDe Vlaamse Vereniging voor Psychiatrie pleit dan ook voor volgende maatregelen.