...

Een onvolledige opsomming: jonge huisartsen geven er de brui aan, praktijken met een patiëntenstop, spoeddiensten die overstelpt worden door patiënten die eigenlijk in de wachtzaal van de huisarts horen, woonzorgcentra die geen huisarts vinden voor hun bewoners, dreigende burn out bij huisartsen, enz.Ik werd er heel recent mee geconfronteerd toen een pensioengerechtigde huisarts uit de regio plots zijn praktijk stopzette. Gevolg: ik moest als Coördinerend Raadgevend Arts (CRA) van een woonzorgcentrum voor 25 bewoners van de ene dag op de andere een huisarts zoeken. Dit is natuurlijk geen sinecure gezien de hoge zorgnood van deze patiënten.Er worden weliswaar veel initiatieven genomen om hieraan trachten te verhelpen. Weer een onvolledig overzicht: Impulseo, New deal, zorgstroomcoach, opleiding van praktijkassistenten, afschaffen attest voor kort ziekteverzuim, vestigingspremies en leningen, samenwerkingsverbanden wachtposten, ... Allemaal lovenswaardig maar het is maar het bestrijden van een symptoom en niet van de ziekte, om in medische termen te blijven. Ik mis hier een globale visie en dito plan!Er wordt veel naast maar niet met elkaar gewerkt. Geen enkele instantie of organisatie kan het probleem alleen aan, ook de overheid niet. Daarom pleit ik voor een grote conferentie of een soort Staten Generaal van de huisartsgeneeskunde. Daaraan moeten zoveel mogelijk actoren en belanghebbenden deelnemen: wetenschappelijke verenigingen, syndicaten, overheid, mutualiteiten, patiëntenorganisaties, huisartsenkringen, eerstelijnszones...Voorafgaand zou eerst een kadaster moeten opgemaakt worden van het huidige aanbod. Ik refereer hier naar het onderzoek van de huisartsenkring Prometheus in de regio Genk (zie Huisarts Nu) dat over heel Vlaanderen zou moeten uitgevoerd worden. Zo krijgen we een duidelijk zicht op de reële nood in de nabije toekomst, gezien de monitoring van het RIZIV hier te wensen overlaat. Aansluitend moet een visie uitgewerkt worden over welke soort huisartsgeneeskunde we wensen te evolueren. Daarbij wordt dan de huidige norm van 1 huisarts per 900 inwoners gehandhaafd of eerder het Nederlands model van 1 per 1.500, of iets er tussenin.Gezien de politieke context zou dit best in het najaar plaatsvinden zodat aan de nieuwe regering een globaal plan van aanpak kan voorgesteld worden. Of ben ik te optimistisch???