...
Verpleegkundigen of psychologen, of ook maatschappelijk assistenten komen vaak niet naar het MOC, en als ze er zijn durven ze niet altijd voldoende het woord nemen, luidt haar bevinding.Ze nam voor haar onderzoek bijna 60 MOC's onder de loep in vijf verschillende ziekenhuizen, niet-universitair en universitair. Van de niet-artsen vernam ze dat ze zich geremd voelden om het woord te nemen in het bijzijn van artsen, of ervan uitgingen dat hun niet-medische inbreng de medische beslissing niet zou beïnvloeden.Dat is jammer, stelt ze, want ze kunnen informatie aanbrengen die belangrijk is voor een patiëntgerichte aanpak. MOC's zijn zeker een goed idee, meent ze: "Wetenschappelijk onderzoek toont aan dat patiënten wiens therapie bepaald werd door multidisciplinair overleg betere levenskwaliteit en hogere overlevingskansen hebben."Maar nu mist het MOC voor een stuk zijn doel doordat de input te eenzijdig is. Nochtans is er in de medische wereld vandaag wel veel aandacht voor patiëntgerichte zorg."Het is daarom volgens mij noodzakelijk om de expertise van verpleegkundingen, psychologen en ander paramedici optimaal te benutten en MOC's grondig te herdenken om ook hun inbreng te maximaliseren." In de Vlaamse media van maandag 16 september meldde de VUB-onderzoekster, zelfs doctor in de klinische pscyhologie, dat een MOC per patiënt gemiddeld 3,80 minuten in beslag neemt.