Gezondheidszorg staat prominent op één in een recente peiling van UA en VUB, waarover De Standaard vorige week berichtte. Voor 37% van de Vlamingen is dit momenteel het belangrijkste politieke thema. Het hoeft geen betoog dat de coronacrisis dit in de hand werkte. Het gaat evenwel verder dan dat. Voor elk van ons is mentaal en fysiek welbehagen een voortdurend aandachtspunt.
Niet toevallig blijkt slag om slinger dat zorgberoepen een groot vertrouwen genieten. Vooral huisartsen scoren.
Dezelfde enquête leert dat geen enkele politieke partij 'eigenaar' is van het thema gezondheidszorg. CD&V heeft nog het meeste recht van spreken. Allicht gaat dat terug op de christelijke wortels van zorg en welzijn in Vlaanderen. Ook het grootste ziekenfonds is nog altijd de CM, de christelijke mutualiteit.
Wat vooral opvalt, is hoe ontstellend zwak Open VLD op 'gezondheid' scoort. De partij leverde de laatste jaren nochtans de minister voor het belangrijke departement Volksgezondheid/Sociale Zaken. En met Maggie De Block is dat nota bene een expert, want ex-huisarts.
De politieke malaise is algemeen en ongezien. Nooit eerder scheerde de antipolitiek en het populisme zulke hoge toppen
De excellentie uit Merchtem rijdt een merkwaardig parcours. Al langer dan vandaag claimt het zuiden van het land haar ontslag. Zelf gaat ze er trouwens vanuit dat ze er in een volgende regering "niet meer bij zal zijn". Lange tijd was de pragmatische, volkse 'Maggie' nochtans erg populair. Bij de start van de regering Michel I waren de verwachtingen hoog gespannen - ook en misschien vooral bij de artsen. Het kan verkeren.
De politieke malaise is algemeen en ongezien. Nooit eerder scheerde de antipolitiek en het populisme zulke hoge toppen. Dat valt te betreuren. Een jaar na de federale verkiezingen doen politici van alle pluimage er goed aan de hand in eigen boezem te steken. Zijn ze wijzer geworden? Na de steriele stellingenoorlog tussen enkele debatterende politieke tenoren afgelopen zondag in het VRT-actualiteitenprogramma 'De zevende dag' valt daarvoor te vrezen.
Niet toevallig blijkt slag om slinger dat zorgberoepen een groot vertrouwen genieten. Vooral huisartsen scoren. Dezelfde enquête leert dat geen enkele politieke partij 'eigenaar' is van het thema gezondheidszorg. CD&V heeft nog het meeste recht van spreken. Allicht gaat dat terug op de christelijke wortels van zorg en welzijn in Vlaanderen. Ook het grootste ziekenfonds is nog altijd de CM, de christelijke mutualiteit. Wat vooral opvalt, is hoe ontstellend zwak Open VLD op 'gezondheid' scoort. De partij leverde de laatste jaren nochtans de minister voor het belangrijke departement Volksgezondheid/Sociale Zaken. En met Maggie De Block is dat nota bene een expert, want ex-huisarts. De excellentie uit Merchtem rijdt een merkwaardig parcours. Al langer dan vandaag claimt het zuiden van het land haar ontslag. Zelf gaat ze er trouwens vanuit dat ze er in een volgende regering "niet meer bij zal zijn". Lange tijd was de pragmatische, volkse 'Maggie' nochtans erg populair. Bij de start van de regering Michel I waren de verwachtingen hoog gespannen - ook en misschien vooral bij de artsen. Het kan verkeren. De politieke malaise is algemeen en ongezien. Nooit eerder scheerde de antipolitiek en het populisme zulke hoge toppen. Dat valt te betreuren. Een jaar na de federale verkiezingen doen politici van alle pluimage er goed aan de hand in eigen boezem te steken. Zijn ze wijzer geworden? Na de steriele stellingenoorlog tussen enkele debatterende politieke tenoren afgelopen zondag in het VRT-actualiteitenprogramma 'De zevende dag' valt daarvoor te vrezen.
