Zaterdag jl. vloog een delegatie van Artsen zonder Vakantie en de provincie Vlaams-Brabant via de hoofdstad van Rwanda, Kigali, naar Bukavu in de democratische republiek Congo. Het kleine Rwanda en Congo zijn buurlanden. Daarmee houdt elke vergelijking echter op. Rwanda wordt wel eens het Zwitserland van Afrika genoemd en daar zit een vorm van waarheid in. De luchthaven van Kigali en de straten in dit land zijn naar Afrikaanse maatstaven bijna klinisch clean. Fel in contrast daarmee staat de chaotische grensovergang tussen Rwanda en Congo en de nauwelijks berijdbare wegen in Congo. Ook de huizen hebben hier veel betere tijden gekend.

Medisch materiaal

Morgen meer over de partnerziekenhuizen van Artsen zonder Vakantie in Congo. Vandaag stelt Inge Weber, directeur van Artsen zonder Vakantie, het project Jenga Maarifa voor. De voorgeschiedenis gaat terug tot eind 2013 toen AzV besliste om meer duurzaam te gaan werken. De eerste aanzet van Jenga Maarifa werd eind 2015 gegeven. Effectief van start ging men in juli 2016. Gespreid over 3,5 jaar is hiermee 600.000 euro gemoeid waarvan de provincie Vlaams-Brabant 80% voor haar rekening neemt.

"Belangrijkste doelstelling is", legt Inge weber uit, "om onderhoudstechnici van ziekenhuizen een opleiding te geven in gespecialiseerd preventief onderhoud en herstel van de biomedische uitrusting van ziekenhuizen." Het belang kan niet genoeg onderstreept worden. Uiteraard is het in de eerste plaats essentieel dat toestellen aangepast zijn aan de lokale context -dat ze bv. tegen stroomfluctuaties, vocht en stof kunnen. Maar natuurlijk dienen ze ook correct geïnstalleerd en preventief onderhouden worden. Weber: "Terwijl er in Congo helemaal geen cultuur is rond preventief onderhoud van medische toestellen."

Kost en inwoon

De vorming van AzV is laagdrempelig zodat onderhoudstechnici die al aan de slag zijn in de Congolese en Rwandese ziekenhuizen kunnen instappen. Meestal gaat het om autodidacten. Uit een pool van 80 kandidaten werden op basis van hun CV en/of op voordracht van de artsen-directeurs van de ziekenhuizen uiteindelijk 40 mensen geselecteerd. Zij werden toegelaten tot de basismodule van vier weken. In die periode kregen ze onderricht in elektriciteit, elektronica enz. De cursisten zijn afkomstig uit Burundi, de partnerziekenhuizen van AzV, uit Bukavu enz. Het project loopt in 'internaatsvorm' en in partnership met de technische school van Bukavu. De deelnemers blijven een maand ter plaatse. De ziekenhuizen betalen de verplaatsingsonkosten en garanderen dat de technicus tijdens de opleidingsperiode doorbetaald wordt. Jenga Maarifa staat in voor kost en inwoon. In de basismodule komt het opstellen van een onderhoudsplan en een inventaris voor medische toestellen, het ontwikkelen van een actieplan enz. aan bod.

Vervolgmodules

De cursisten werden na afloop geëvalueerd op attitude, kennis, leergierigheid, stiptheid enz. Uiteindelijk liet AzV 20 cursisten toe tot een vervolgopleiding bestaande uit zeven thematische modules van twee weken. Dezen worden om de twee maanden gegeven. AzV-directeur Inge Weber: "Het unieke is dat het project modulair wordt aangeboden. Daardoor zijn de technici nooit langer dan twee weken weg van hun ziekenhuis. Bovendien kunnen ze tussen twee modules door problemen detecteren en ze op de cursus presenteren. En buiten de basismodule worden alle vervolgmodules in een ziekenhuis georganiseerd zodat men over alle mogelijke didactische materiaal beschikt."

Zelfvertrouwen

Weber is bijzonder verheugd over het enthousiasme van de cursisten en de grote ijver die ze aan de dag leggen om bij te leren."Het project heeft hun zelfvertrouwen een boost gegeven. Voordien waren ze zowat het kneusje van het ziekenhuis. Daarnaast hebben we ook hun omgeving -onder meer de artsen-directeurs van de ziekenhuizen- gesensibiliseerd zodat ze zich bewust zijn van het belang van een technicus," aldus de AzV-directeur. De cursisten delen ook ervaringen, problemen en wisselstukken via een whats app groep. Zo zijn ook de docenten beschikbaar.

Zaterdag jl. vloog een delegatie van Artsen zonder Vakantie en de provincie Vlaams-Brabant via de hoofdstad van Rwanda, Kigali, naar Bukavu in de democratische republiek Congo. Het kleine Rwanda en Congo zijn buurlanden. Daarmee houdt elke vergelijking echter op. Rwanda wordt wel eens het Zwitserland van Afrika genoemd en daar zit een vorm van waarheid in. De luchthaven van Kigali en de straten in dit land zijn naar Afrikaanse maatstaven bijna klinisch clean. Fel in contrast daarmee staat de chaotische grensovergang tussen Rwanda en Congo en de nauwelijks berijdbare wegen in Congo. Ook de huizen hebben hier veel betere tijden gekend.Morgen meer over de partnerziekenhuizen van Artsen zonder Vakantie in Congo. Vandaag stelt Inge Weber, directeur van Artsen zonder Vakantie, het project Jenga Maarifa voor. De voorgeschiedenis gaat terug tot eind 2013 toen AzV besliste om meer duurzaam te gaan werken. De eerste aanzet van Jenga Maarifa werd eind 2015 gegeven. Effectief van start ging men in juli 2016. Gespreid over 3,5 jaar is hiermee 600.000 euro gemoeid waarvan de provincie Vlaams-Brabant 80% voor haar rekening neemt. "Belangrijkste doelstelling is", legt Inge weber uit, "om onderhoudstechnici van ziekenhuizen een opleiding te geven in gespecialiseerd preventief onderhoud en herstel van de biomedische uitrusting van ziekenhuizen." Het belang kan niet genoeg onderstreept worden. Uiteraard is het in de eerste plaats essentieel dat toestellen aangepast zijn aan de lokale context -dat ze bv. tegen stroomfluctuaties, vocht en stof kunnen. Maar natuurlijk dienen ze ook correct geïnstalleerd en preventief onderhouden worden. Weber: "Terwijl er in Congo helemaal geen cultuur is rond preventief onderhoud van medische toestellen."De vorming van AzV is laagdrempelig zodat onderhoudstechnici die al aan de slag zijn in de Congolese en Rwandese ziekenhuizen kunnen instappen. Meestal gaat het om autodidacten. Uit een pool van 80 kandidaten werden op basis van hun CV en/of op voordracht van de artsen-directeurs van de ziekenhuizen uiteindelijk 40 mensen geselecteerd. Zij werden toegelaten tot de basismodule van vier weken. In die periode kregen ze onderricht in elektriciteit, elektronica enz. De cursisten zijn afkomstig uit Burundi, de partnerziekenhuizen van AzV, uit Bukavu enz. Het project loopt in 'internaatsvorm' en in partnership met de technische school van Bukavu. De deelnemers blijven een maand ter plaatse. De ziekenhuizen betalen de verplaatsingsonkosten en garanderen dat de technicus tijdens de opleidingsperiode doorbetaald wordt. Jenga Maarifa staat in voor kost en inwoon. In de basismodule komt het opstellen van een onderhoudsplan en een inventaris voor medische toestellen, het ontwikkelen van een actieplan enz. aan bod.De cursisten werden na afloop geëvalueerd op attitude, kennis, leergierigheid, stiptheid enz. Uiteindelijk liet AzV 20 cursisten toe tot een vervolgopleiding bestaande uit zeven thematische modules van twee weken. Dezen worden om de twee maanden gegeven. AzV-directeur Inge Weber: "Het unieke is dat het project modulair wordt aangeboden. Daardoor zijn de technici nooit langer dan twee weken weg van hun ziekenhuis. Bovendien kunnen ze tussen twee modules door problemen detecteren en ze op de cursus presenteren. En buiten de basismodule worden alle vervolgmodules in een ziekenhuis georganiseerd zodat men over alle mogelijke didactische materiaal beschikt." Weber is bijzonder verheugd over het enthousiasme van de cursisten en de grote ijver die ze aan de dag leggen om bij te leren."Het project heeft hun zelfvertrouwen een boost gegeven. Voordien waren ze zowat het kneusje van het ziekenhuis. Daarnaast hebben we ook hun omgeving -onder meer de artsen-directeurs van de ziekenhuizen- gesensibiliseerd zodat ze zich bewust zijn van het belang van een technicus," aldus de AzV-directeur. De cursisten delen ook ervaringen, problemen en wisselstukken via een whats app groep. Zo zijn ook de docenten beschikbaar.