De geestelijke gezondheid(szorg) heeft geen al te best imago bij de huisartsen, blijkens een enquête waarover we in dit nummer berichten.
Dat is jammer en er komt best zo snel mogelijk verandering in. De nood is immers hoog, vooral bij mensen met een migratie-achtergrond - 30% van de bevolking.
De werkgroep 'transculturele zorg' op de Staten-Generaal GG toonde dat glashelder aan. Mensen met een lagere opleiding, met een migratieachtergrond en seksuele minderheden lopen tot tweemaal zoveel risico op het ontwikkelen van een ernstige psychotische stoornis. Ze hebben bovendien tot viermaal meer kans op een gedwongen opname en lopen tot 50% hoger risico op een verkeerde diagnose.
Mooi dat de sector zichzelf kritisch doorlicht. Duidelijk is dat niet alleen wachtlijsten een probleem vormen
Er is dus behoefte aan toegankelijke en effectieve zorg voor deze mensen en voor de bevolking in het algemeen.
Dat daar nog werk aan is, bleek dan weer uit de presentatie van de werkgroep 'financiering'.
Deze commissie lichtte alle GGZ-actoren door en beoordeelde ze op enkele belangrijke criteria. Dat leverde een interessant maar nogal verontrustend plaatje op. En het gaat over nogal wat spelers: Centra Geestelijke Gezondheid, Initiatieven Beschut Wonen, Psychiatrische ziekenhuizen en PAAZ, psychiater voor volwassenen, zelfstandig gevestigd, psychiater voor kinderen en jeugd, zelfstandig gevestigd, psycholoog en orthopedagoog zelfstandig gevestigd, niet geconventioneerd, psychologen- en orthopedagogen-conventie en tot slot het Psychiatrisch Verzorgingstehuis.
Op het criterium 'laagdrempelig en toegankelijk' scoorden ze - op de psychologen- en orthopedagogenconventie na - allemaal slecht. Ook qua samenwerking kan het veel beter.
Mooi dat de sector zichzelf kritisch doorlicht. Duidelijk is evenwel ook dat niet alleen wachtlijsten een probleem vormen.