'Ik heb nog nooit aan carrièreplanning gedaan'

Na zes jaar voorzitterschap gaat dokter Van Giel het voorlopig wat rustiger aan proberen te doen. Plannen heeft hij niet, concrete verzoeken zijn er evenmin. "Ik heb nog nooit aan carrièreplanning gedaan. Ik zal wel zien wat er op mij afkomt." Wel zal de overdracht aan het nieuwe bestuur en zijn opvolger vanaf de tweede helft van januari nog van zijn tijd vragen. "Maar ik neem geen nieuwe functies binnen Domus Medica meer op. Ik ben zes jaar lang al meer dan genoeg het gezicht van de organisatie geweest. Ik wil nu het aantredende bestuur alle kansen geven om zich te profileren, een eigen koers te varen." "Het is goed dat de organisatie een beperking zet op het aantal bestuursmandaten dat je na elkaar kunt opnemen - dat verplicht haar om naar nieuw bloed te zoeken." En dat is met het nieuwe bestuur ook gelukt, vindt hij. De Algemene Vergadering heeft gekozen voor een goede mix van jonge artsen en artsen met meer ervaring, mannen en vrouwen ook, en van verschillende praktijkvormen - ook solo, voor wie er zou aan twijfelen. "Ik heb niet het gevoel dat ik moet stoppen en liever was doorgegaan. Maar ik stop er evenmin mee omdat ik het beu zou zijn. Het is mooi geweest. Ik neem met een goed gevoel afscheid. De organisatie kan terugvallen op een stevig team. Ik weet dat het werk wordt voortgezet, en dat het nieuwe bestuursteam het uitstekend zal doen." Dokter Van Giel blikt tevreden terug op wat er de voorbije acht jaar dat hij in het bestuur zat, waarvan zes jaar als voorzitter, allemaal gerealiseerd is. De nieuwe website en de website van HaNu, de aankoop van het gebouw, nieuwe services, het verder uitbouwen van de kennisdomeinen... "De twee jaren van de covidcrisis waren wel buiten categorie. Het zijn zware jaren geweest voor vele artsen", onderstreept hij. En het vroeg ook een grote flexibiliteit van Domus Medica als organisatie. "Maar huisartsen zijn meer moeten gaan nadenken over hoe ze hun praktijk voeren. Er is meer samenwerking ontstaan tussen woonzorgcentra en ziekenhuizen, ziekenhuizen en huisartsenkringen. Dat zal allemaal niet plots weer verdwijnen. Sommige problemen die al langer aanwezig waren, zijn scherp gesteld. De New Deal, bijvoorbeeld, moet dat voor een stuk opnemen." De covidjaren bewezen wel hoe belangrijk de fusieoperatie in 2006 geweest is. "Als de beroepsverdediging, wetenschappelijke activiteiten, kringwerking, navorming en wat nog meer nog verdeeld waren geweest over evenzoveel organisaties, dan hadden nooit zoveel slagkracht aan de dag kunnen leggen als Domus Medica nu. We hadden niet kunnen terugvallen op het personeelsteam dat we nu hebben. En we hadden nooit zoveel kunnen realiseren voor de huisartsen. De crisis heeft Domus Medica nog duidelijker op de kaart gezet." Dokter Van Giel werkt twee en een halve dag in een groepspraktijk in Kalmthout. "We zijn met drie huisartsen én een haio. We hebben een administratieve kracht én een verpleegkundige. Mijn collega's weten dat ik het zeker de komende tijd op hetzelfde aantal uren hou. Ook vóór mijn voorzitterschap werkte ik maar halftijds - dan gaf ik daarnaast les aan verpleegkundigen en vroedvrouwen in een hogeschool. Wel zal het nu minder vaak voorvallen dat ik tijdens mijn gewone spreekuur toch naar een of andere vergadering moet." Van Giel ervaart in zijn praktijk wat veel Vlaamse huisartsen meemaken. "Het huisartsentekort hier in Kalmthout en de omliggende gemeenten wordt steeds urgenter. Er zijn maar één of twee praktijken in de gemeente, in ieder geval de onze, die nog geen patiëntenstop hebben ingevoerd. In het naburige Essen is plots een huisarts weggevallen en heeft men dat moeten oplossen door de oprichting van een Zorgpunt om mensen op te vangen die geen huisarts meer vinden." De wachtdienst in de week wordt per gemeente georganiseerd. "In het weekend is er de wachtpost op de ziekenhuiscampus in Brasschaat. In de week verdelen we de wacht in Kalmthout over tien artsen." Als voorzitter moest Van Giel ook frequent wachten doen. "Het zijn er niet minder omdat ik maar halftijds werk. En mijn voorzitterschap telde niet mee om een vrijstelling te krijgen. Dat weegt wel op ons gezin, te meer omdat het engagement voor Domus Medica ook wel wat avondwerk inhoudt, en omdat mijn vrouw eveneens arts is en haar wachtdiensten heeft. Het werk voor Domus Medica viel soms zwaar. Maar het was een boeiende ervaring en uiterst leerrijk." Roel Van Giel zit voor AADM ook in de Nationale Commissie. Of hij dat mandaat voortzet tot aan de medische verkiezingen in het voorjaar, bekijkt hij nog met het nieuwe bestuur.