Met cijfers kan je alles bewijzen. Daarom krijgen wij huisartsen ze reeds meer dan 10 jaar voorgeschoteld: de 'feedback' rapporten over ons voorschrijfgedrag. Steeds opnieuw kan er flink kritiek worden gegeven. Vooral ook omdat de cijfers in die rapporten steeds enkele jaren oud zijn en zo dus als 'voorbijgestreefd' konden worden beschouwd.
Op dat punt lijkt onze overheid te hebben bijgeleerd. Het recentste rapport is opgesteld op basis van voorschrijfperiode december 2015 tot mei 2016. Voorwaar 'recente' data aangeleverd door een overheidsrapport...
Toch wordt nu echt wel de hoofdvogel afgeschoten. Met de begeleidende brief die Ri De Ridder op 25 januari naar de huisartsen stuurde, kunnen we ons afvragen of dit werkstuk bedoeld is om Franz Kafka jaloers te maken.
Ik ben niet te beroerd om ook mijn eigen cijfers kenbaar te maken. Met 59,7% ben ik nipt gebuisd... Want huisartsen worden geacht 60% te halen als minimumpercentage voor onze discipline!
In het begeleidend schrijven schrijft leidend ambtenaar, ex-collega huisarts, Ri De Ridder letterlijk: "Ik raad u aan de bijgevoegde tabel aandachtig te analyseren om de werkzame bestanddelen te identificeren waarvoor er verbetering mogelijk is". Het beeld van Ri's vermanende vinger dat bij het lezen van die zin tevoorschijn komt zet me dan ook aan om zijn waarschuwing op te volgen.
De bijgevoegde tabel toont de 'top 20' van de door mij meest voorgeschreven medicaties. Naast aantal voorgeschreven verpakkingen, en de omrekening daarvan naar 'dagdosissen', geeft een kolommetje ook aan of er voor de betrokken medicatie een goedkoop alternatief beschikbaar is. Bij dertien van de in mijn persoonlijke top 20 opgelijste producten staat: ja, er bestaat een goedkope versie van dit medicijn! Voor twaalf van die medicaties is mijn score 'goedkoop voorgeschreven' 100%. Bij ééntje, simvastatine, behaal ik slechts 98%. Ja, ik heb inderdaad een patiënt die hardnekkig blijft vragen om de 'originele Zocor' te blijven gebruiken.
Blijven er dus in de 'grondig te analyseren tabel' 7 medicaties waarvan onze overheid toegeeft: "hiervoor bestaat er geen goedkopere versie". Net zoals alle huisartsen schrijf ik daarvan dus '0%' goedkoop voor. Mijn te dure voorschriften zijn dus toe te schrijven aan het niet beschikbaar zijn van een goedkopere versie voor de oh-zo-dure-aloude-aspirine! Moet ik mij schuldig voelen omdat goedkopere versie niet beschikbaar is? 5,6 eurocent per tablet? Volle 20,6 euro voor een jaar behandeling! ... Ja: goedkopere aspirine aan de gewenste dosis bestaat wel: even googlen leert dat je bij Wallmart voor 6 dollar een doos met 500 tabletten kan kopen... Kunnen we Ri De Ridder en minister Maggie uitnodigen om een Wallmart-apotheek naar ons land te brengen? Dat is alvast mijn conclusie in de zoektocht naar "waar verbetering mogelijk is".
Alles is goed om de beschikbare middelen in gezondheidszorg toch maar niet in huisartsgeneeskunde te investeren!
Het hele feedback-rapporten-gedoe is bizar. We willen toch niet geloven dat dit enkel, en reeds meer dan 10 jaar, wordt volgehouden om enkele ambtenaren aan het werk te houden? Of willen ze dan toch Kafka jaloers maken?
Met cijfers kan je alles bewijzen. De belangrijkste vraag blijft dus: waarom worden deze rapporten zo verspreid? Waarom deze cijfers? Zelfs tweedeleerjaarsrekenen volstaat om het hele rapport weg te lachen. Is de boodschap soms: "Huisartsen scoren niet goed, want ze halen slechts 52,8% op een rapport waar ze 60% zouden moeten scoren!" Schuldigen aanwijzen gebeurt meestal met een ander doel. Een excuus wordt klaargestoomd om terechte vragen van de aangeduide groep te kunnen negeren. Alles is goed om de beschikbare middelen in gezondheidszorg toch maar niet in huisartsgeneeskunde te investeren!
In 1917 schreef Franz Kafka een verhaal Ein Landartz. De laatste zin in dat verhaal klinkt als volgt: "Einmal dem Fehlläuten der Nachtglocke gefolgt - es ist niemals gutzumachen."
Na het lezen van de brief van Ri De Ridder wil ik dat vrij vertalen: Eens het loos alarm van valse profeten gevolgd, kan niets meer bijgestuurd worden...
Op dat punt lijkt onze overheid te hebben bijgeleerd. Het recentste rapport is opgesteld op basis van voorschrijfperiode december 2015 tot mei 2016. Voorwaar 'recente' data aangeleverd door een overheidsrapport... Toch wordt nu echt wel de hoofdvogel afgeschoten. Met de begeleidende brief die Ri De Ridder op 25 januari naar de huisartsen stuurde, kunnen we ons afvragen of dit werkstuk bedoeld is om Franz Kafka jaloers te maken.Ik ben niet te beroerd om ook mijn eigen cijfers kenbaar te maken. Met 59,7% ben ik nipt gebuisd... Want huisartsen worden geacht 60% te halen als minimumpercentage voor onze discipline! In het begeleidend schrijven schrijft leidend ambtenaar, ex-collega huisarts, Ri De Ridder letterlijk: "Ik raad u aan de bijgevoegde tabel aandachtig te analyseren om de werkzame bestanddelen te identificeren waarvoor er verbetering mogelijk is". Het beeld van Ri's vermanende vinger dat bij het lezen van die zin tevoorschijn komt zet me dan ook aan om zijn waarschuwing op te volgen. De bijgevoegde tabel toont de 'top 20' van de door mij meest voorgeschreven medicaties. Naast aantal voorgeschreven verpakkingen, en de omrekening daarvan naar 'dagdosissen', geeft een kolommetje ook aan of er voor de betrokken medicatie een goedkoop alternatief beschikbaar is. Bij dertien van de in mijn persoonlijke top 20 opgelijste producten staat: ja, er bestaat een goedkope versie van dit medicijn! Voor twaalf van die medicaties is mijn score 'goedkoop voorgeschreven' 100%. Bij ééntje, simvastatine, behaal ik slechts 98%. Ja, ik heb inderdaad een patiënt die hardnekkig blijft vragen om de 'originele Zocor' te blijven gebruiken. Blijven er dus in de 'grondig te analyseren tabel' 7 medicaties waarvan onze overheid toegeeft: "hiervoor bestaat er geen goedkopere versie". Net zoals alle huisartsen schrijf ik daarvan dus '0%' goedkoop voor. Mijn te dure voorschriften zijn dus toe te schrijven aan het niet beschikbaar zijn van een goedkopere versie voor de oh-zo-dure-aloude-aspirine! Moet ik mij schuldig voelen omdat goedkopere versie niet beschikbaar is? 5,6 eurocent per tablet? Volle 20,6 euro voor een jaar behandeling! ... Ja: goedkopere aspirine aan de gewenste dosis bestaat wel: even googlen leert dat je bij Wallmart voor 6 dollar een doos met 500 tabletten kan kopen... Kunnen we Ri De Ridder en minister Maggie uitnodigen om een Wallmart-apotheek naar ons land te brengen? Dat is alvast mijn conclusie in de zoektocht naar "waar verbetering mogelijk is".Het hele feedback-rapporten-gedoe is bizar. We willen toch niet geloven dat dit enkel, en reeds meer dan 10 jaar, wordt volgehouden om enkele ambtenaren aan het werk te houden? Of willen ze dan toch Kafka jaloers maken? Met cijfers kan je alles bewijzen. De belangrijkste vraag blijft dus: waarom worden deze rapporten zo verspreid? Waarom deze cijfers? Zelfs tweedeleerjaarsrekenen volstaat om het hele rapport weg te lachen. Is de boodschap soms: "Huisartsen scoren niet goed, want ze halen slechts 52,8% op een rapport waar ze 60% zouden moeten scoren!" Schuldigen aanwijzen gebeurt meestal met een ander doel. Een excuus wordt klaargestoomd om terechte vragen van de aangeduide groep te kunnen negeren. Alles is goed om de beschikbare middelen in gezondheidszorg toch maar niet in huisartsgeneeskunde te investeren! In 1917 schreef Franz Kafka een verhaal Ein Landartz. De laatste zin in dat verhaal klinkt als volgt: "Einmal dem Fehlläuten der Nachtglocke gefolgt - es ist niemals gutzumachen." Na het lezen van de brief van Ri De Ridder wil ik dat vrij vertalen: Eens het loos alarm van valse profeten gevolgd, kan niets meer bijgestuurd worden...