Ik loop nu net zeven weken stage op inwendige geneeskunde en het correcte gebruik van geneesmiddelen is veruit de grootste muur waar ik tot nu op gebotst ben. Na enkele gesprekken met andere stagiairs werd heel snel duidelijk dat ik niet de enige ben met frustraties op dit vlak.

Het begon voor ons met het leren verbinden van merknamen en stofnamen: Coveram, Crestor, Corvaton, Zanidip, Lodoz,... Kop noch staart kan ik er soms aan vastknopen.

Tijdens de lessen kwamen merknamen en dosissen er destijds maar weinig aan te pas. De realiteit op stage is echter anders

Daar staan we dan mooi met onze kennis van stofnamen, waar we zo hard voor geblokt hebben. Wat voor artsen en assistenten de normaalste zaak van de wereld is, is voor ons allemaal nieuw. Weten waarover er gepraat wordt, helpt je al een heel eind verder. Eenmaal we dat onder de knie hebben, komen de dosissen, die vaak nog verschillen tussen de merken onderling. Bij oudere patiënten komt daarbij dan nog de polyfarmacie waarbij we aandachtig moeten zijn voor interacties en nevenwerkingen.

Tijdens de lessen en in de cursussen kwamen merknamen en dosissen er destijds maar weinig aan te pas. De realiteit op stage is echter anders.

Wanneer deze krant dan een tijd geleden kopte dat de laatstejaars geneeskundestudenten kennis tekort schieten op het vlak van geneesmiddelen, kon ik dat dus alleen maar beamen. Toch ligt de fout in mijn ogen niet bij onze opleiding. Dosislijsten en merknamen uit het hoofd leren, lijkt mij weinig educatief. De ogen en oren openhouden tijdens de stages des te meer. Wanneer je leerstof kan terugkoppelen naar de klinische praktijk maakt dit het des te makkelijker om te onthouden.

Voor de meeste artsen is medicatie voorschrijven en opstarten echter iets vanzelfsprekends, voor ons is het dat nog lang niet. Maar wanneer je hen daarop attent maakt, zijn ze meestal meer dan bereid tot uitleg. Gelukkig maar, want medicatie voorschrijven is echt een kunst. Anderzijds is er altijd nog het BCFI. Hun site staat bij iedereen dan ook met stip op één in het favorietenlijstje op computer of tablet. Al hoop ik echter dat naarmate het jaar vordert ik over meer en meer parate kennis beschik opdat ik mijn beste vriend stilaan kan loslaten.

Ik loop nu net zeven weken stage op inwendige geneeskunde en het correcte gebruik van geneesmiddelen is veruit de grootste muur waar ik tot nu op gebotst ben. Na enkele gesprekken met andere stagiairs werd heel snel duidelijk dat ik niet de enige ben met frustraties op dit vlak. Het begon voor ons met het leren verbinden van merknamen en stofnamen: Coveram, Crestor, Corvaton, Zanidip, Lodoz,... Kop noch staart kan ik er soms aan vastknopen. Daar staan we dan mooi met onze kennis van stofnamen, waar we zo hard voor geblokt hebben. Wat voor artsen en assistenten de normaalste zaak van de wereld is, is voor ons allemaal nieuw. Weten waarover er gepraat wordt, helpt je al een heel eind verder. Eenmaal we dat onder de knie hebben, komen de dosissen, die vaak nog verschillen tussen de merken onderling. Bij oudere patiënten komt daarbij dan nog de polyfarmacie waarbij we aandachtig moeten zijn voor interacties en nevenwerkingen.Tijdens de lessen en in de cursussen kwamen merknamen en dosissen er destijds maar weinig aan te pas. De realiteit op stage is echter anders.Wanneer deze krant dan een tijd geleden kopte dat de laatstejaars geneeskundestudenten kennis tekort schieten op het vlak van geneesmiddelen, kon ik dat dus alleen maar beamen. Toch ligt de fout in mijn ogen niet bij onze opleiding. Dosislijsten en merknamen uit het hoofd leren, lijkt mij weinig educatief. De ogen en oren openhouden tijdens de stages des te meer. Wanneer je leerstof kan terugkoppelen naar de klinische praktijk maakt dit het des te makkelijker om te onthouden.Voor de meeste artsen is medicatie voorschrijven en opstarten echter iets vanzelfsprekends, voor ons is het dat nog lang niet. Maar wanneer je hen daarop attent maakt, zijn ze meestal meer dan bereid tot uitleg. Gelukkig maar, want medicatie voorschrijven is echt een kunst. Anderzijds is er altijd nog het BCFI. Hun site staat bij iedereen dan ook met stip op één in het favorietenlijstje op computer of tablet. Al hoop ik echter dat naarmate het jaar vordert ik over meer en meer parate kennis beschik opdat ik mijn beste vriend stilaan kan loslaten.