...

Oei. Dat dacht studente tweede bachelor geneeskunde Ysaline-Désirée na het zien van de documentaire A Plastic Ocean. Daarin wordt een onthutsend beeld geschetst van de staat van onze oceanen en de schade die de mens aan de natuur toebrengt. Bij Ysaline-Désirée wordt een vuur aangewakkerd: ze wil iets doen tegen de plastic vervuiling. Maar, zo neemt ze zich voor, ze wil het op een positieve manier aanpakken. In de media wordt namelijk al genoeg op de negatieve gevolgen gefocust van plastic vervuiling en bij uitbreiding de klimaatopwarming.Geïnspireerd door een aantal 'zero waste'-bloggers, komt de geneeskundestudente op het idee om een Instagramaccount (ysagreen) te starten waarop ze zogenaamde easy swaps voorstelt. "Bij het grootste gedeelte van het plastiek afval dat we produceren, staan we niet stil", legt Ysaline-Désirée uit. "Denk bijvoorbeeld aan een plastic tandenborstel. Die kan je makkelijk vervangen door een houten exemplaar."Ondertussen heeft de geneeskundestudente een kleine 40-tal van dergelijke swaps op haar Instagramaccount voorgesteld en uitgelegd. Haar doel: op een "toegankelijke manier" informatie beschikbaar stellen voor wie geïnteresseerd is in plasticvrij en duurzamer leven, maar zelf niet de tijd heeft om informatie op te zoeken.De studente heeft daar inderdaad nogal wat tijd ingestoken, zo vertelt ze. "Met de klimaatmarsen heeft het thema een boost gekregen en is het bewustzijn gegroeid. Daardoor vind je ook online makkelijker informatie terug. Maar toen ik zo'n anderhalf jaar geleden de stap zette, heb ik echt lange tijd het web moeten afschuimen om winkels te vinden die verpakkingsvrije producten verkopen."Al die informatie, weetjes en ideeën deelt Ysaline-Désirée op haar account. "Wie voor zero waste wil gaan, doet dit best langzaam en niet in één keer", benadrukt ze. "Het gaat er namelijk om dat je je gewoontes aanpast zodat het op den duur automatismen worden."Makkelijk is daarbij hét codewoord. "Hoe laagdrempeliger de swap, hoe makkelijker de verandering is vol te houden", verklaart Ysaline-Désirée. Zelf ervaart ze dat ook zo. "Vanaf mijn kot is het slechts vijf minuten fietsen naar de verpakkingsvrije winkel. Maar als ik zo'n bezoekje plan, moet ik wel een heel aantal zakken en potjes meesleuren. Kortom, heel wat extra gewicht. Om het haalbaar te houden, ga ik naar de supermarkt in de buurt. Daar kan ik te voet naartoe en daar kan je óók groenten en fruit verpakkingsvrij kopen."Voor wie de stap wil zetten naar een plasticvrije - duurzamere - levensstijl, maar niet weet waar te beginnen heeft de studente een goede tip. "Begin met een waterfles te gebruiken, dat vraagt geen al te grote aanpassing. Dat probeer je een week vol te houden. Als dat blijkt mee te vallen, doe je er de week daarop nog iets bij. En zo ga je door tot je gemakkelijk 80 procent van je huisafval kan verminderen."Zelf zit ze ondertussen aan de limiet van wat haalbaar is, vindt Ysaline-Désirée. De perfectie kan je met zero waste nooit bereiken. En dus verkent ze bijkomende mogelijkheden om duurzaam te leven, zoals veganisme, tweedehandskledij kopen en minimalistisch leven - tevreden zijn met wat je hebt.Die veranderingen van levensstijl hebben soms ook gevolgen voor haar omgeving. "Mijn ouders leven nu ook een heel stuk plasticvrijer", vertelt Ysaline-Désirée, al waren ze in het begin wel wat verrast door de plotse ommezwaai van hun dochter. "Vandaag zijn zij even verbouwereerd over de plastic vervuiling als ik een jaar geleden was, en zijn ze enorm gedreven om hun plastic afval naar beneden te krijgen."Ook heel wat van Ysaline-Désirées vrienden houden er dezelfde gedachtegang en levensstijl op na. "Maar ik heb ook vrienden die er zich niet te veel van aan trekken. Ik verwacht dan ook niet dat anderen zoals ik leven, ik vind het zelf ook niet fijn om met de vinger gewezen te worden. Als ik merk dat iemand interesse heeft in hoe ik leef, zal ik die persoon informeren. En doorverwijzen naar mijn Instagramaccount, natuurlijk (lacht)."Ook in haar opleiding ziet Ysaline-Désirée mogelijkheden om duurzamer te onderwijzen. "Ik ben eens naar een prof gestapt omdat ik vond dat hij in de les te veel papier gebruikte. Hij beloofde in de toekomst vaker de iPad te gebruiken om tekeningen te maken (lacht)." Voorts zou via studentenverenigingen de verkoop van tweedehandslesboeken kunnen aangemoedigd worden, denkt Ysaline-Désirée luidop. En zo broeden er nog vele andere ideeën in het hoofd van de geneeskundestudente. Maar: altijd haalbaar, en alleen als mensen ervoor open staan, zo verzekert ze.