...

België werkt volop aan de vermaatschappelijking van de geestelijke gezondheidszorg (GGZ): minder bedden in psychiatrische ziekenhuizen en instellingen, en een betere opvang van de patiënt binnen zijn eigen omgeving. Het Kenniscentrum kreeg de opdracht het erg gediversifieerde aanbod in kaart te brengen, en om overlappingen en lacunes bloot te leggen.Een opdracht die volgens het KCE erg bemoeilijkt werd omdat er te weinig betrouwbare cijfers bestaan over de prevalentie van psychische problemen in de bevolking. Daardoor is het ook moeilijk uit te maken waar de grootste behoeften liggen.Betere registratiesystemen zijn broodnodig - vindt het KCE. Ook de eerstelijnspsychologen moeten ingeschakeld worden om meer klaarheid te brengen in de epidemiologie van psychische problemen in ons land.De registratie moet ook de 'sociale kaart' verbeteren en mogelijke zorgtrajecten traceren.Verdere aanbevelingenHet zal wel enkele jaren duren om die systemen op touw te zetten. Het KCE liet het daarom niet bij deze ene aanbeveling.Het gaf een aantal aanbevelingen gebaseerd op de overtuigingen die leven bij de verschillende betrokken partners.Het GGZ-aanbod in ons land is erg complex en uiteenlopend. Die diversiteit is eigenlijk een pluspunt maar leidt tot geringe transparantie. Het KCE vindt dat er laagdrempelige informatiepunten en toegangspoorten moeten bestaan - ook voor de mantelzorg.Lopende projecten zoals de CAW, het 'geïntegreerd breed onthaal' moeten op dat vlak nog versterkt worden. Huisartsen en wijkgezondheidscentra moeten beter uitgerust worden om deze rol ook nog beter op zich te kunnen nemen.Het bestaande zorgaanbod dicht in de buurt van de mensen moet ook verder versterkt worden, waarbij de financiële toegankelijkheid wordt verbeterd: psychologen, psychiaters, huisartsen, wijkgezondheidscentra, CAW, CGG, mobiele teams, enzovoort.Het Kenniscentrum beveelt aan om het aanbod van begeleid wonen nog verder uit te breiden.En een laatste aanbeveling is een maatschappelijke opdracht: psychische problemen moeten beter bespreekbaar worden gemaakt. Het KCE denkt hier aan verdere integratie van de GGZ, campagnes in de media, aandacht voor dit soort problemen in de onderwijsprogramma's, en het verder bijsturen nog van de opleiding van zorgverleners.