Een nieuwe fase breekt aan in de vaccinatiecampagne. De chronisch zieken zijn medio april aan de beurt en worden nu uitgenodigd. Dat had heel wat voeten in de aarde. Kartel en Bvas gingen bijvoorbeeld niet akkoord. Ze prefereerden inenting volgens leeftijd. De vakbond van dokter Devos trok zelfs naar de rechtbank. Halen beide syndicaten alsnog hun gelijk? Pas de volgende weken blijkt of de vaccinatiestrategie volgens het boekje verloopt en niet hopeloos traag gaat of in de soep draait.
Ziekenfondsen detecteren nu chronisch zieken via een kunstgreep, op basis van gezondheidskosten. Van huisartsen wordt verwacht dat ze de lijst aanvullen. Maar dan enkel voor het syndroom van Down, obesitas, zeldzame aandoeningen, leverinsufficiëntie en sommige hiv-patiënten.
Geheel ongeschonden komen de deontologie en het beroepsgeheim hier toch niet uit
De Orde der artsen zette het licht op groen, het beroepsgeheim is niet geschonden want artsen leveren enkel persoonsgegevens. De omvang en impact van de pandemie verklaart allicht waarom de Orde niet dwarsligt. En alles schuift.
Dat geldt a fortiori voor de privacy, alle GDPR-bepalingen ten spijt. Want geheel ongeschonden komen de deontologie en het beroepsgeheim hier toch niet uit. Louter persoonsgegevens? Ja, maar dan wel enkel van patiënten met duidelijk herkenbare aandoeningen.
Het geheugen van de artsensyndicaten is ook wel kort. Na veel strijd in de commissie artsen-ziekenfondsen zag in 1999 het Globaal Medisch Dossier - toen nog louter papier - het daglicht. Met dien verstande dat een vaste huisarts absoluut geen verplichting mocht zijn. Vrijheid, blijheid, weet u wel.
Elk voordeel heb zijn - epidemiologische - nadeel, zo blijkt nu. Aan de hand van een voor de hele bevolking verplicht GMD hadden de huisartsen anno 2021 autonoom het volledige segment chronisch zieken kunnen identificeren. Zonder de hulp van de verfoeide ziekenfondsen. En allicht veel nauwkeuriger dan nu het geval is.