...
En dan op het meest ondenkbare moment, op een druk kruispunt, comfortabel in jeans in je Range Rover, gaat plots het licht uit met de voet op het gaspedaal. Voor de oorzaak zal er nog veel onderzoek nodig zijn. Zijn de superknechten door noeste arbeid meer kwetsbaar voor de zo gevreesde verlittekening in hun hartspier die dan bij de (typisch) late twintigers dé kortsluiting veroorzaakt of is er iets anders aan de hand?Of de meesterhelper van Nathan die dag nu een verpleegster was of de politieagent van 50 meter verderop, het was alleszins iemand die beroepshalve verplicht de opleiding reanimatie had gevolgd en zijn of haar verdomde taak met brio uitvoerde. Niet iedereen heeft zoveel geluk bij een ongeluk om deze reddingsparachute te treffen, een cardiale airbag die in geen enkel luxevoertuig aanwezig is.29 anderen hadden die dinsdag 12 september waarschijnlijk minder geluk en stierven thuis eenzaam en anoniem in hun bed of gewoon op straat met enkele omstaanders, armen in de lucht, om hulp roepend die sowieso te laat kwam. 11.000 out-of-hospital hartstilstanden per jaar in België, 10% overleving, in vele gevallen omstaanders die niet kunnen, durven of willen de handen uit de mouwen steken. Onze cijfers uit sportkeuring.be zeggen voldoende: van onze sportieve jonge bevolking gaat maar 25% aan de slag met reanimatie, in de brede bevolking zal dit maar een fractie zijn. Too little, too late. Te moeilijk (waar moet ik men hand nu weer zetten?), te vies (mond op mond, no way!), te gevaarlijk (als ik iets verkeerds doe, heb ik een proces aan m'n been): het huidige opleidingskader deugt niet en zal nooit werken.Projecten in andere landen hebben het al bewezen: begin bij de jeugd en zij zullen de virale instructeurs worden voor de andere generaties, keep it simple (hands-only minipop!) en maak het TikTok- en Instaproof. Wij kunnen die 10% naar 75% brengen, het kleinste kind kan de rekensom maken op 30 gevallen per dag. Eén verplicht lesuurtje per jaar, is dat te veel gevraagd voor 19 extra levens per dag? De kristallen zweetdruppel mag dit jaar gaan naar die verpleegster en/of die politieman want reanimeren is loon naar verdomd hard werken, wie het ook was. Volgend jaar is de winnaar hopelijk de 13-jarige Stella, die haar boekentas liet vallen en te laat op school kwam om een leven te redden. Of de 72-jarige Herman, op weg naar de bakker, die de knepen van het reanimatievak had geleerd van zijn kleinzoon Vic op het kerstfeest. Ik zou je de Ronde van Vlaanderen willen toewensen Nathan, maar misschien eerder een gezond en gelukkig verder leven, want dat is al veel als je even dood bent geweest.