Maandagochtend, patiënt vier. Ik wik en weeg elke aangevraagde test van het labo, bekijk efficiëntie en betaalbaarheid voor de patiënt... Het eigen aandeel loopt al snel op tot 30-40 euro.

Tegelijk zucht ik diep bij elk laboverslag dat ik uit de ziekenhuizen binnenkrijg. Bij elke patiënt die op spoedgevallen binnenkomt, wordt de standaardbatterij aangevraagd: cholesterol (ook bij kinderen!), prostaat (ook bij enkelfractuur!), lever, nieren....

Waar wij huisartsen elke test economisch afwegen, is in het plaatselijke ziekenhuis de klinische biologie een bron van inkomsten - ongenuanceerd, onwetenschappelijk. Wat te denken van een 85-jarige patiënt op geriatrie bij wie dagelijks een labo wordt afgenomen voor schildklier en cholesterol? Wat kost dit aan de ziekteverzekering, en hoe kan dit zo maar gebeuren?

Patiënt vijf . Ik ga het gesprek aan over het gebruik van de ppi's door deze man. Waarom werden deze een paar jaar geleden opgestart? Wat zijn de voordelen, de risico's? Hoe kunnen we afbouwen?

Maar wat baat dat, als op dezelfde dag bij meerdere patiënten door de specialist ppi's worden opgestart, kritiekloos, zonder uitleg over bijwerkingen en behandeltermijn? Als ook functionele maagklachten en graad A reflux hiermee worden behandeld?

Waar wij huisartsen elke test economisch afwegen, is in het plaatselijke ziekenhuis de klinische biologie een bron van inkomsten

Zal ik even doorgaan?

In het plaatselijke ziekenhuis kan je deze week nog een MRI-scan krijgen - als je 35 euro bijbetaalt. Anders moet je minstens drie weken wachten.

Heel veel goede specialisten zijn gedeconventioneerd in hun privépraktijk. De minder bemiddelde patiënt, die de extra kosten - tot 150 euro! - niet zomaar kan ophoesten, moeten dus langer wachten op een consultatie.

Ik wens al mijn patiënten gelijke gezondheidszorg te bieden, maar dat kan dus niet meer... en dat onder een socialistische minister van Volksgezondheid.

We moeten met zijn allen besparen, daarover zijn we het allemaal eens.

Duidelijk is voor mij dat de besparingen vandaag gehaald worden bij de huisarts en bij de patiënt zelf, en niet in de ziekenhuizen en bij sommige collegae-grootverdieners.

Waar blijft het RIZIV met de controles van de klinische biologie van het ziekenhuis? Van het voorschrijfgedrag van specialisten?

Ik doe voort, en probeer te balanceren tussen wat goed en wenselijk is.

Maandagochtend, patiënt vier. Ik wik en weeg elke aangevraagde test van het labo, bekijk efficiëntie en betaalbaarheid voor de patiënt... Het eigen aandeel loopt al snel op tot 30-40 euro.Tegelijk zucht ik diep bij elk laboverslag dat ik uit de ziekenhuizen binnenkrijg. Bij elke patiënt die op spoedgevallen binnenkomt, wordt de standaardbatterij aangevraagd: cholesterol (ook bij kinderen!), prostaat (ook bij enkelfractuur!), lever, nieren.... Waar wij huisartsen elke test economisch afwegen, is in het plaatselijke ziekenhuis de klinische biologie een bron van inkomsten - ongenuanceerd, onwetenschappelijk. Wat te denken van een 85-jarige patiënt op geriatrie bij wie dagelijks een labo wordt afgenomen voor schildklier en cholesterol? Wat kost dit aan de ziekteverzekering, en hoe kan dit zo maar gebeuren?Patiënt vijf . Ik ga het gesprek aan over het gebruik van de ppi's door deze man. Waarom werden deze een paar jaar geleden opgestart? Wat zijn de voordelen, de risico's? Hoe kunnen we afbouwen? Maar wat baat dat, als op dezelfde dag bij meerdere patiënten door de specialist ppi's worden opgestart, kritiekloos, zonder uitleg over bijwerkingen en behandeltermijn? Als ook functionele maagklachten en graad A reflux hiermee worden behandeld?Zal ik even doorgaan?In het plaatselijke ziekenhuis kan je deze week nog een MRI-scan krijgen - als je 35 euro bijbetaalt. Anders moet je minstens drie weken wachten.Heel veel goede specialisten zijn gedeconventioneerd in hun privépraktijk. De minder bemiddelde patiënt, die de extra kosten - tot 150 euro! - niet zomaar kan ophoesten, moeten dus langer wachten op een consultatie.Ik wens al mijn patiënten gelijke gezondheidszorg te bieden, maar dat kan dus niet meer... en dat onder een socialistische minister van Volksgezondheid.We moeten met zijn allen besparen, daarover zijn we het allemaal eens.Duidelijk is voor mij dat de besparingen vandaag gehaald worden bij de huisarts en bij de patiënt zelf, en niet in de ziekenhuizen en bij sommige collegae-grootverdieners. Waar blijft het RIZIV met de controles van de klinische biologie van het ziekenhuis? Van het voorschrijfgedrag van specialisten? Ik doe voort, en probeer te balanceren tussen wat goed en wenselijk is.