Onlangs richtte de faculteit Geneeskunde voor eerste en tweede master een 'carrièrekeuze avond' in. Die was bedoeld om ons te helpen bij onze keuze binnen afzienbare tijd. Daar waar de tweedejaars hier al wat meer zicht op hebben, aangezien zij momenteel fulltime in de praktijk vertoeven met hun stage, is dit voor ons nog wat abstracter.
Eerst konden we per specialisme een korte uiteenzetting bijwonen. Daarna volgde een algemene sessie waar het selectieproces en het traject werden uitgelegd en ook plaats was voor vragen. En die waren er zeker. Uiteraard over de dubbele cohorte maar ook heel praktische vragen, want echt alles verandert over een zeer korte periode: de opbouw van het stagejaar, het coassistentschap, het selectieproces voor specialistische geneeskunde,... Maar ook voor huisartsgeneeskunde is er heel wat op til. Ook hier wordt nu een selectietoets ingevoerd, om de bekwaamheid van de eerste lijn te garanderen.
Moet ik kiezen wat het meest bij mijn interesses aansluit? Of ga ik liever voor iets dat zeer breed is?
Hoewel dit alles al aangekondigd was, werd voor velen toch even de wereld op zijn kop gezet. Op drie uur tijd kregen we plots evenveel informatie als de voorbije vier jaar samen. Plots sloeg de keuzestress bij velen toe en werden neuzen op de harde feiten gedrukt. Voor een specialisatie is 'willen' lang niet genoeg. Pas als de zo gegeerde toelating in orde is kan men op beide oren slapen. Toch voor even, want werkzekerheid achteraf is niet voor alle specialismen gegarandeerd.
De meest populaire vragen waren uiteraard hoeveel plaatsen er beschikbaar zijn per specialisme, en hoe de job te combineren is met een privéleven.
De verhalen van de belasting van het artsenleven zijn de laatste jaren meer onder de aandacht gekomen in de media, wat een verklaring zou kunnen zijn voor de vele vragen rond dit topic. Kan een arts die goed voor zichzelf zorgt en de balans bewaart, makkelijker voor anderen zorgen?
Hoe meer ik er over nadenk, hoe moeilijker de keuze lijkt te worden. Moet ik kiezen wat het meest bij mijn interesses aansluit? Of ga ik liever voor iets dat zeer breed is? Daarnaast is aan iedere keuze ook inherent een levensstijl verbonden. In hoeverre moet of wil ik daar rekening mee houden? Een moeilijke keuze voor de toekomst.
Eerst konden we per specialisme een korte uiteenzetting bijwonen. Daarna volgde een algemene sessie waar het selectieproces en het traject werden uitgelegd en ook plaats was voor vragen. En die waren er zeker. Uiteraard over de dubbele cohorte maar ook heel praktische vragen, want echt alles verandert over een zeer korte periode: de opbouw van het stagejaar, het coassistentschap, het selectieproces voor specialistische geneeskunde,... Maar ook voor huisartsgeneeskunde is er heel wat op til. Ook hier wordt nu een selectietoets ingevoerd, om de bekwaamheid van de eerste lijn te garanderen.Hoewel dit alles al aangekondigd was, werd voor velen toch even de wereld op zijn kop gezet. Op drie uur tijd kregen we plots evenveel informatie als de voorbije vier jaar samen. Plots sloeg de keuzestress bij velen toe en werden neuzen op de harde feiten gedrukt. Voor een specialisatie is 'willen' lang niet genoeg. Pas als de zo gegeerde toelating in orde is kan men op beide oren slapen. Toch voor even, want werkzekerheid achteraf is niet voor alle specialismen gegarandeerd.De meest populaire vragen waren uiteraard hoeveel plaatsen er beschikbaar zijn per specialisme, en hoe de job te combineren is met een privéleven. De verhalen van de belasting van het artsenleven zijn de laatste jaren meer onder de aandacht gekomen in de media, wat een verklaring zou kunnen zijn voor de vele vragen rond dit topic. Kan een arts die goed voor zichzelf zorgt en de balans bewaart, makkelijker voor anderen zorgen? Hoe meer ik er over nadenk, hoe moeilijker de keuze lijkt te worden. Moet ik kiezen wat het meest bij mijn interesses aansluit? Of ga ik liever voor iets dat zeer breed is? Daarnaast is aan iedere keuze ook inherent een levensstijl verbonden. In hoeverre moet of wil ik daar rekening mee houden? Een moeilijke keuze voor de toekomst.
