In Nederland en heel wat andere Europese landen zijn ziektebriefjes voor één dag al lang afgeschaft. Na jaren gepalaver gaat het systeem nu ook bij ons op de schop. De meeste huisartsen zullen er niet rouwig om zijn. Erg valoriserend is het niet om een document uit te schrijven omdat een patiënt last heeft van de 'maandagziekte'. En inkomensverlies brengt het allicht niet met zich mee. De briefjes zorgden niet voor superveel overlast maar de administratieve rompslomp blijft wel substantieel. De afschaffing op zich is dus goed nieuws.
De vrees van werkgeversorganisaties dat dit tot misbruiken zal leiden, is wellicht grotendeels onterecht. Waarom zou een systeem dat in het buitenland al jaren zijn deugdelijkheid bewijst in ons land niet werken? Dat er in de privésector per jaar nu ook drie baaldagen zonder doktersbriefje mogelijk zijn, maakt het verschil niet. Wie van het systeem wou profiteren, deed dat vroeger en doet dat allicht ook in de toekomst.
De vrees van werkgeversorganisaties dat dit tot misbruiken zal leiden, is wellicht grotendeels onterecht
Een eigenaardige kronkel is wel dat de afschaffing niet geldt voor werknemers van een KMO. De bedrijfsmatige logica hierachter is duidelijk: een onderneming met vijf mensen in dienst heeft het veel moeilijker om de afwezigheid van één collega gedurende een dag op te vangen dan een multinational met duizend werknemers. Medisch gesproken is er echter geen enkel verschil. Het legt wel extra druk op de schouders van de huisarts.
De Vlaamse werkgeversorganisatie Voka toonde zich voorstander van een 'fitnote' in de plaats van het ziektebriefje. Daarmee zou de arts kunnen aangeven wat de patiënt wel en niet meer kan. Een 'officiële' fitnote komt er niet. Minister Vandenbroucke laat artsen wel toe dergelijke adviezen op vrijwillige basis te verstrekken.