Woensdag werd in de commissie Gezondheid van de Bondsdag gediscussieerd over een wetsvoorstel om een 'opt-out' regeling voor orgaandonatie in te voeren. Bij zo'n regeling (die in België als sinds 1987 bestaat, ook al vergeet onze eigen overheid dat soms) is iedereen automatisch donor, tenzij die persoon verzet aantekent.

Het wetsvoorstel zal deze legislatuur echter niet meer ter stemming worden voorgelegd. De huidige situatie, waarin expliciete toestemming van de donor vereist is, blijft daardoor voorlopig gehandhaafd.

Voor- en tegenstanders

Voorstanders van de opt-out regeling, waaronder veel medische professionals, benadrukken dat een dergelijke regeling het aantal beschikbare donororganen aanzienlijk zou kunnen verhogen. Ze wijzen op succesvolle voorbeelden in andere Europese landen waar de opt-out regeling al van kracht is.

In de commissie haalde Bernhard Banas, diensthoofd nefrologie aan Universitätsklinikum Regensburg, aan dat de wachttijd voor een niertransplantatie opgelopen is tot tien jaar door een tekort aan donoren. "Duitse artsen moeten hun patiënten vertellen dat hun overlevingskansen slechts 50 procent zijn van die van patiënten in buurlanden," aldus Banas.

Tegenstanders maken zich zorgen over de ethische implicaties van een opt-out systeem. Ze vrezen dat burgers onvoldoende geïnformeerd zullen worden over hun rechten en de mogelijkheid om verzet aan te tekenen. "Zwijgen kan in deze fundamentele kwestie geen instemming betekenen", zei ethicus Peter Dabrock van de Universiteit Erlangen-Nürnberg. "Voordat alle andere alternatieven zijn geprobeerd, is de invoering van een opt-out regeling buiten proportie."

Ook medisch ethicus Claudia Wiesemann van het Universitair Medisch Centrum Göttingen ziet een opt-out regeling als een "inbreuk op de zelfbeschikking van een persoon over zijn eigen lichaam". Het grootste probleem in Duitsland is dat ziekenhuizen potentiële donoren niet melden, zegt Wiesemann.

Mogelijk wordt na de Duitse parlementsverkiezingen opnieuw een poging gedaan om een opt-out regeling in te voeren, schrijft Ärtzeblatt.

Woensdag werd in de commissie Gezondheid van de Bondsdag gediscussieerd over een wetsvoorstel om een 'opt-out' regeling voor orgaandonatie in te voeren. Bij zo'n regeling (die in België als sinds 1987 bestaat, ook al vergeet onze eigen overheid dat soms) is iedereen automatisch donor, tenzij die persoon verzet aantekent. Het wetsvoorstel zal deze legislatuur echter niet meer ter stemming worden voorgelegd. De huidige situatie, waarin expliciete toestemming van de donor vereist is, blijft daardoor voorlopig gehandhaafd. Voor- en tegenstandersVoorstanders van de opt-out regeling, waaronder veel medische professionals, benadrukken dat een dergelijke regeling het aantal beschikbare donororganen aanzienlijk zou kunnen verhogen. Ze wijzen op succesvolle voorbeelden in andere Europese landen waar de opt-out regeling al van kracht is.In de commissie haalde Bernhard Banas, diensthoofd nefrologie aan Universitätsklinikum Regensburg, aan dat de wachttijd voor een niertransplantatie opgelopen is tot tien jaar door een tekort aan donoren. "Duitse artsen moeten hun patiënten vertellen dat hun overlevingskansen slechts 50 procent zijn van die van patiënten in buurlanden," aldus Banas.Tegenstanders maken zich zorgen over de ethische implicaties van een opt-out systeem. Ze vrezen dat burgers onvoldoende geïnformeerd zullen worden over hun rechten en de mogelijkheid om verzet aan te tekenen. "Zwijgen kan in deze fundamentele kwestie geen instemming betekenen", zei ethicus Peter Dabrock van de Universiteit Erlangen-Nürnberg. "Voordat alle andere alternatieven zijn geprobeerd, is de invoering van een opt-out regeling buiten proportie."Ook medisch ethicus Claudia Wiesemann van het Universitair Medisch Centrum Göttingen ziet een opt-out regeling als een "inbreuk op de zelfbeschikking van een persoon over zijn eigen lichaam". Het grootste probleem in Duitsland is dat ziekenhuizen potentiële donoren niet melden, zegt Wiesemann.Mogelijk wordt na de Duitse parlementsverkiezingen opnieuw een poging gedaan om een opt-out regeling in te voeren, schrijft Ärtzeblatt.