Mijn oog viel op de medicatielijst, waarbij cursief gedrukt stond dat morgen, maandag dus, contact moest worden genomen met de huisapotheker, omdat deze de medicatielijst beheerde. Ik las verder, de lijst was fout.

Niet alleen nam mevrouw sinds enkele dagen een schimmelwerend medicijn, maar ook heeft zij in het kader van polymyalgie een afbouwende dosis prednisolon. Beiden ontbraken.

Genoeg om een Addison-crisis te veroorzaken. Een telefoontje van de huisarts op zondagavond(!) heeft erger voorkomen.

Medicatieschema

Dat andere actoren in de gezondheidszorg het evidenter vinden hierover te overleggen met de (huis)apotheker in plaats van de huisarts, steekt een beetje, dat geef ik grif toe. Maar tot daar nog aan toe. Bovenstaande casus bewijst dat gegevensdeling in het algemeen, en het medicatieschema in het bijzonder, gevoeliger wordt voor fouten naarmate meer actoren de gegevens kunnen bewerken.

Mijn medisch dossierprogramma is nog niet in staat een (gedeeld) medicatieschema te produceren, dat van de apotheker om de hoek is dat wel. Ik kan het dus ook niet controleren, laat staan aanvullen. Maar ik ben wel mee verantwoordelijk voor de juistheid ervan.

Het leek mij evident dat bij de uitrol van het medicatieschema de huisarts van de patiënt een leidende rol zou krijgen en consultatie in de software van pakweg de apotheker of de verpleegkundige pas mogelijk zou zijn als dat bij ons op punt zou staan.

Niets is minder waar. Bij de huisarts werkt het vaak niet, de apotheker stuurt en past aan.

Gegevensdeling in het algemeen, en het medicatieschema in het bijzonder, wordt gevoeliger voor fouten naarmate meer actoren de gegevens kunnen bewerken.

Collega's wier dossier wél al medicatieschema's genereert via Vitalink, klagen dat hun eigen medicatieschema's (in het GMD!) worden aangepast wanneer pakweg de apotheker of verpleegkundige in Vitalink een aanpassing doet.

Een bewering die ik niet kan checken, maar als ik de reacties op de opmerkingen van die collega's lees, is dat voor een aantal van onze vertegenwoordigers in die technische werkgroepen totaal geen probleem. Het is immers een tussenstap naar het volledig delen van medische gegevens.

Samenwerken via e-health kan zorg verbeteren. Maar ik pas wanneer volledige integratie van dossiers tussen zorgverstrekkers onderling een feit wordt en al die zorgverstrekkers 'schrijfrechten' hebben. Laat staan wanneer ook de patiënt (die nu met recht en reden inzagerecht heeft), permanent zijn dossier kan raadplegen én aanpassen.

Mijn oog viel op de medicatielijst, waarbij cursief gedrukt stond dat morgen, maandag dus, contact moest worden genomen met de huisapotheker, omdat deze de medicatielijst beheerde. Ik las verder, de lijst was fout.Niet alleen nam mevrouw sinds enkele dagen een schimmelwerend medicijn, maar ook heeft zij in het kader van polymyalgie een afbouwende dosis prednisolon. Beiden ontbraken. Genoeg om een Addison-crisis te veroorzaken. Een telefoontje van de huisarts op zondagavond(!) heeft erger voorkomen.MedicatieschemaDat andere actoren in de gezondheidszorg het evidenter vinden hierover te overleggen met de (huis)apotheker in plaats van de huisarts, steekt een beetje, dat geef ik grif toe. Maar tot daar nog aan toe. Bovenstaande casus bewijst dat gegevensdeling in het algemeen, en het medicatieschema in het bijzonder, gevoeliger wordt voor fouten naarmate meer actoren de gegevens kunnen bewerken. Mijn medisch dossierprogramma is nog niet in staat een (gedeeld) medicatieschema te produceren, dat van de apotheker om de hoek is dat wel. Ik kan het dus ook niet controleren, laat staan aanvullen. Maar ik ben wel mee verantwoordelijk voor de juistheid ervan. Het leek mij evident dat bij de uitrol van het medicatieschema de huisarts van de patiënt een leidende rol zou krijgen en consultatie in de software van pakweg de apotheker of de verpleegkundige pas mogelijk zou zijn als dat bij ons op punt zou staan.Niets is minder waar. Bij de huisarts werkt het vaak niet, de apotheker stuurt en past aan.Collega's wier dossier wél al medicatieschema's genereert via Vitalink, klagen dat hun eigen medicatieschema's (in het GMD!) worden aangepast wanneer pakweg de apotheker of verpleegkundige in Vitalink een aanpassing doet. Een bewering die ik niet kan checken, maar als ik de reacties op de opmerkingen van die collega's lees, is dat voor een aantal van onze vertegenwoordigers in die technische werkgroepen totaal geen probleem. Het is immers een tussenstap naar het volledig delen van medische gegevens.Samenwerken via e-health kan zorg verbeteren. Maar ik pas wanneer volledige integratie van dossiers tussen zorgverstrekkers onderling een feit wordt en al die zorgverstrekkers 'schrijfrechten' hebben. Laat staan wanneer ook de patiënt (die nu met recht en reden inzagerecht heeft), permanent zijn dossier kan raadplegen én aanpassen.